1Ibahaupt goht des Gschwätz um, daß Unzucht unda äich isch, un zwar ä solchi Unzucht, we`s sie nit ämol unda d Heide git: daß eina des Wieb vu sinem Vada (Babbe) het. 2Un ihr sin ufblose un sin nit trurig wore, so daß ihr den üs äira Middi vuschtoße hätte, der des doe het ? 3Ich aba, der i(ich) nit selba bi äich si ka, doch mit däm Geischt, ha i(ich), als wär i(ich) bi äich, urdeilt iba den, der des doe het: 4wenn ihr in däm Name unsares Herrn Jesus vusammelt sin un mi Geischt samt dr Kraft unsares Herrn Jesus bi äich isch, 5soll der Mensch däm Sadan ibage wäre zum End vum Fleisch, dmit dr Geischt grettet isch am Dag vum Herrn. 6Aira Rehme isch nit guet. Wißt ihr nit, daß ä weng Surdeig d ganze Deig durchsiert? 7Drum schafft d alte Surdeig wäg, dmit da(ihr) ä näji(naii) Deig sin, we ihr jo ungsiert sin. Denn au ma(mir) hän ä Passalamm, des isch Chrischtus, der gopfat isch. 8Drum len uns(us) des Fescht fieche nit im alte Surdeig, au nit im Surdeig dr Bosheit un Schlechtigkeit, sundern im ungsiertem Deig dr Lütakeit un Wohret. 9Ich ha äich in däm Bref gschriebe, daß ihr nigs z schaffe ha solle mit dem Unzichtige. 10Dmit mein i(ich) nit allgmein di Unzichtige in dr Welt odr di Giezige odr Raiba (Deb, Vubrecha) odr Götzediena; sunscht meßtet ihr jo d Welt rümä. 11Vielmeh ha i(ich) äich gschriebe: Ihr sollt nigs mit nem z schaffe ha, der sich Brueda nenne losst un isch ä Unzichtige odr ä Giezige odr ä Götzediena odr ä Läschtera odr ä Trunkebold odr ä Raiba (Deb, Vubrecha); mit so nem solle ihr au nit ässä. 12Denn was gehn mi de druße a, daß i(ich) sie richte soll? Hän ihr nit de z richte, de drinne sin? 13Gott aba wird, de druße sin, richte. Vuschtoße ihr den Bese üs äira Middi!