1Was aba des Götzeopfa agoht, so wisse ma(mir), daß ma(mir) alli s Wisse hän. S` Wisse bläht uf; aba d Lebi (Liebe) bäut uf. 2Wenn jemads meinet, er wüssts, der hets noh nit blickt, we ma durchblickt. 3Wenn aba jemads Gott liebt (leb het), der isch vu nem erkannt. 4Was etze des Ässä vu Götzeopfafleisch agoht, so wisse ma(mir), daß ses kei Götze git in dr Welt un kei Gott als der eine. 5Un obwohl s solchi git, de Götta gnennt wäre, s isch im Himmel odr uf d Erde, we s jo vieli Götta un vieli Herre git, 6so hän mir doch nur ei Gott, d Vada (Babbe), vum dem alli Sache sin un ma(mir) zue nem; un ei Herrn, Jesus Chrischtus, durch den alli Sache sin un ma(mir) durch nen. 7Aba nit jeda het des Wisse. Denn ä baar, wel sie siether an de Götze gwohnt ware, ässä's als Götzeopfa; dodurch wird ihr Gwisse, wel s schwach isch, bfleckt. 8Aba ä Ässä wird uns(us) nit vor Gottes Gricht bringe. Ässä ma(mir) nit, so wäre ma(mir) drum nit weniger gelte, ässä ma(mir), so wäre ma(mir) drum nit bessa si. 9Luege aba zue, daß äiri Fräiheit fir di Schwache nit zum Aschtoß wird! 10Denn wenn jemads dich, der dü des Wisse hesch, im Götzetempel z Disch hocke sieht, wird dann(dnoh) nit si Gwisse, do na(er) doch schwach isch, vuleitet, des Götzeopfa z ässä? 11Un so wird durch di Wisse dr Schwache zgrund go, dr Brueda, fir den doch Chrischtus gschtorbe isch. 12Wenn ihr aba so sindige an d Breda un vuletze ihr schwaches Gwisse, so sindige ihr an Chrischtus. 13Drum, wenn Ässä mi Brueda z Fall bringt, will i(ich) ne me Fleisch ässä, dmit i(ich) mi Brueda nit z Fall bring.