1Was vu Afang a war, was ma(mir) ghärt hän, was ma(mir) gsäh hän mit unsere Auge, was ma(mir) agluegt hän un unsreri Händ(Pfode) aglengt hän, vum Wort vum Läbä 2un des Läbä isch erschiene, un ma(mir) hän gsähne un beziige un vukindige äich des Läbä, des ewig isch, des bim Vada (Babbe) war un uns(us) erschiene isch -, 3was ma(mir) gsähne un ghärt hän, des vukindige ma(mir) auch äich, dmit au ihr mit uns(us) Gmeinschaft ha kene; un unsereri Gmeinschaft isch mit däm Vada (Babbe) un mit sinem Bue Jesus Christus. 4Un des schribe ma(mir), dmit unseri Fräid(Freud) ganz un gar isch. 5Un des isch de Botschaft, de ma(mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis. 6Wenn ma(mir) sage, daß ma(mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma(mir) un den nit de Wohret. 7Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns(us) sufa vu allar Sind. 8Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän keini Sinde, so lege ma(mir) uns(us) selba a, un d Wohret isch nit in uns(us). 9Wenn ma(mir) aba unsri Sinde sage, so isch scha(er) treui un grecht, daß sa uns(us) d Sinde vugit un uns(us) sufa macht vu allar Ungrechtigkeit. 10Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän nit gsindigt, so mache ma(mir) ihn zum Legner, un si Wort isch nit in uns(us).