1Paulus un Silvanus un Timotheus a de Gmeinde in Thessalonich in Gott, däm Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus: Gnade isch mit äich un Friede! 2Mir danke Gott alliziit fir äich alli un denke a äich in unsam Gebet 3un denke ohni Undaloß vor Gott, unsam Vada (Babbe), a äira Gschäfft im Glaube un a äiri Arbet in dr Liebe (Lebi) un a äiri Geduld in dr Hoffnig uf unsa Herrn Jesus Chrischtus. 4Liebe (Lebi) Breda, de Gott leb het, ma(mir) wisse, daß ihr üsgwählt sin; 5denn unsari Predigt vum Evangeliums kummt zue äich nit ällei im Wort, sundern au in dr Kraft un in däm heilige Geischt un in große Gwißheit. Ihr wißt jo, we ma(mir) uns(us) unda äich vuhalte hän um äich. 6Un ihr sin unsam Baischpiel gfolgt un däm vum Herrn un hän des Wort ufgnumme in große Vufolgig mit Fräid(Freud) im heilige Geischt, 7so daß ihr ä Vorbild wore sin fir alli Gläubige in Mazedonie un Achaja. 8Denn vu äich üs isch des Wort vum Herrn ghärt wore nit ällei in Mazedonie un Achaja, sundern in alle Derfa (Käffa) isch äira Glaube a Gott bekannt wore, so daß ma(mir)`s nit nedig hän, ebis doriba z sage. 9Denn sie selbscht berichte vu uns(us), was fir ä Igang ma(mir) bi äich gfunde hän un we ihr äich umkehrt hän zue Gott vu d Abgötta, z diene däm lebändige un wahre Gott 10un z warte uf si Bue vum Himmel, den na(er) uferweckt het vu d Dote, Jesus, der uns(us) vum zuekinftige Zorn (Wuet) rettet.