1Ä Eltere fahr nit a, sundern vumahn nen we ä Vada (Babbe), jingeri Männa we Breda, 2de elteri Wieba we Mettere, jingeri we Schweschtare, mit allem Aschtand. 3Ehr d Witwe, de rechti Witwe sin. 4Wenn aba ä Witwe Kinda odr Enkel het, so soll de lerne, zerscht im eigene Hus fromm z läbä un sich d Eltere dankbar z erwiese; denn des isch ä freud vor Gott. 5Des isch aba ä rechti Witwe, de ällei do schtoht, de ihri Hoffnig uf Gott setzt un imma fleht un bätet doet Dag un Nacht. 6Eini aba, de schandbar läbt, isch lebändig dot. 7Des bpfiehlt, dmit sie untadelig sin. 8Wenn aba jemads di Eigene, bsunders sini Husgnosse, nit vusorgt, doet da(er) d Glaube vuliignet un isch schlimmer als ä Heid. 9S soll keini als Witwe igschribe wäre unda sechzig Johr; sie soll vumä einzige Ma s Wieb gsi si 10un ä Ziignis mit guete Werke ha: wenn sie Kinda ufzoge het, wenn sie gaschtfräi gsi isch, wenn sie d Heilige d Feß gwäsche het, wenn sie d Arme Tropfe bäigschtande isch, wenn sie alle guetem Gschäfft nohchgkumme isch. 11Jingeri Witwe aba wies ab; denn wenn sie ihra Luscht nohchgen Chrischtus zwida, so wen sie hirote 12un schtehn dann(dnoh) unda däm Urdeil, daß sie di erschte Treui broche hän. 13Dnäbe sin sie ful un lerne, vu Hus zue Hus zue laufe; un nit nur ful sin sie, sundern au gschwätzig un vorwitzig un schwatze, was nit si soll. 14So will i(ich) etze, daß de jingere Witwe hirote, Kinda z Welt bringe, d Hushalt fihre, däm Feind kei Aloß gen z läschtere. 15Denn scho hän sich ä baar vuirrt un folge däm Sadan. 16Wenn aba einem gläubigem Wieb Witwe abfohle sin, so vusorgt sie de, d Gmeinde aba soll nit bschwert wäre, dmit sie fir di rechte Witwe sorgen ka. 17Di Älteschte, de dr Gmeinde guet vorstehn, de halt ma zwiefacha d Ehri wert, bsunders, de sich abmehä im Wort un in dr Lehri. 18Denn d Schrift sait (5. Moses 25,4): "Dü sollsch däm Ochs, der do drischt, nit des Mul vubinde"; un: "Ä Arbeita isch si Lohn wert". 19Gegä ä Älteschte nimm kei Jamma a ohni zwei odr dräi Ziige. 20De do sindige, de wies zrecht vor alle, dmit sich au di andere firchte. 21Ich vumahn di Bue vor Gott un Chrischtus Jesus un d userwählte Engel, daß dü di dra hebsch ohni Vorurdeil un nemads d vorzug gisch. 22Dini Händ(Pfode) leg nemads z freh uf; ha nit adeil mit fremde Sinde! Halt di selba sufa! 23Trink nimi nur Wassa, sundern nimm ä weng Wi dzue wägä dinem Buch (Ranze), wel dü viel krank bisch. 24Bi ä baar Mensche sin d Sinde bekannt un gehn nene zum Gricht vorus; bi ä baar aba wäre sie dnoh bekannt. 25Eso sin au di guete Werke vu ä baar Mensche zvor bekannt, un wenn`s andascht isch, kenne sie doch nit vuborge bliebe.