1Vu däm Denscht, der fir di Heilige bassiert, bruuch i(ich) äich nit z schriebe. 2Denn i(ich) weiß vu äirem guete Wille, den i(ich) an äich rehm bi däne üs Mazedonien, wenn i(ich) sag: Achaja isch scho voriges Johr parat gsi! Un äira Baischpiel het di meischte atriebe(agschpornt). 3Ich ha aba de Breda gschickt, dmit nit unsa Rehme iba äich znicht wär in däm Schtuck, un dmit ihr gmacht sin, we i(ich) vu äich gsait ha, 4daß nit, wenn de üs Mazedonien mit ma(mir) kumme un äich nit parat finde, um ma nigs sage: un ihr, zschande wäre mit unsra Zuevasicht. 5So ha i(ni,ich) s etze fir nedig agsähne, de Breda z vumahne, daß sie vorüszoge sin zue äich, um de vu äich agsaite Gabe zvor parat z mache, so daß sie paratliet als ä Gabe vum Sege un nit vum Giz. 6I mein aba des: Wer do gizig(kärglich) sajt, dr wird au gizig(kärglich) ernte; un wer do sajt im Sege, der wird au ernte im Sege. 7Jeda, we er's sich im Herz vorgnumme het, nit mit Unwille odr üs Zwang; denn ä frehliche Geba het Gott leb(lieb). 8Gott aba ka mache, daß alli Gnade massig unda äich isch, dmit ihr in alle Dinge alliziit voll Zfriede sin un noh rich sin zue jedem guete Gschäfft; 9we gschriebe schtoht (Psalm 112,9): "Er het üsgschtreut un d Arme ge; sini Grechtigkeit bliebt in Ewigkeit." 10Der aba Some git däm Säma un Brot zum Ässä, der wird au äich Some ge un nen mehre un wachse losse de Fricht äira Grechtigkeit. 11So den ihr rich si in alle Dinge, z ge in alla Ifalt, de durch uns(us) wirkt Danksagig an Gott. 12Denn dr Denscht dr Sammlig hilft nit ällei däm Mangel vu d Heilige ab, sundern wirkt au ibaüs drin, daß vieli Gott danke. 13Denn fir d treue Denscht preise sie Gott iba äira Folgsam si (Brav si) im Bekenntnis zum Evangelium Chrischti un iba de Ifalt äira Gmeinschaft mit ne ällei. 14Un in ihre Gebet fir äich sehne sie sich nohch äich wägä d ibamessigä Gnade Gottes bi äich. 15Gott aba isch Dank fir sini Gabe de ma ganit bschriebe ka!