1S ware aba au falschi Prophete unda rem Volk, we au unda äich si wäre falschi Lehra, de schlechti Irrlehren ifihre un vuliigne d Herr, der sie kauft het; de wäre iba sich selbscht herbringe ä schnelles End. 2Un vieli wäre ne folge in ihre Abarte; wägä däne wird dr Wäg vu d Wohret gläschtert wäre. 3Un üs Habsucht wäre sie äich mit Gschichte z gwinne sueche. Des Gricht iba sie isch gmacht sit langem, un ihr End schloft nit. 4Denn Gott het selbscht de Engel, de gsindigt hän, nit vuschont, sundern het sie mit Kette der Nacht in d Hell gschtoße un ibage, dmit sie fir des Gricht vuwahrt wäre; 5un het de frehere Welt nit vuschont, sundern ällei Noah bwahrt, d Prediga vu d Grechtigkeit, mit siebä andere, als sa(er) d Sintflut iba d Welt vu d Gottlosen het ku lo; 6un het de Schtädt Sodom un Gomorra zue Schutt un Asche gmacht un zum Untagang (Absufe) vuurdeilt un dmit ä Baischpiel bschtimmt d Gottlose, de dnoh kumme däte; 7un het d grechte Lot grettet, däm de schändliche Lit viel Leid adoe hän mit ihrem abartige Läbä. 8Denn d Grechte, der unda ne gwohnt het, moeß alles mit aluege un ahäre un si grechti Seele vu Dag zue Dag quäle losse durch ihri bese Sache. 9Dr Herr weiß de Fromme üs dr Vusuechig zue rette, de Ungrechte aba feschtzhalte fir d Dag vum Gricht, um sie z schtrofe, 10am meischte aba de, de nohch rem Fleisch läbä in dreckiga Luscht un jedi Herrschaft vuachte. Frech un eigensinnig, schrecke sie nit dvor zruck, himmlische Mächte zue läschtere, 11wo doch d Engel, de Greßa, Schtärka un Macht hän, kei Vudammungsurteil gege sie vor d Herrn bringe. 12Aba sie sin we Tiere, de vu Natur dzue uf d Welt kumme sin, daß sie gfange un gschlachtet wäre; sie läschtere des, wovu sie nigs vuschtehn, un wäre au in ihrem vudorbene Wäse umkumme 13un d Lohn dvutrage. Sie hebed s fir ä Luscht, am helle Dag zue schlemme, sie sin Schandflecke, schwelge in ihre Gaunareie, wenn sie mit äich prasse, 14hän Auge volla Ehebruch, nimma satt dr Sinde, locke a sich liechtfertige Lit, hän ä Herz triebe vu Habsucht - vufluechti Lit! 15De vulehn d richtige Wäg un gehn in d Irri un folge däm Wäg vum Bileam, vum Sohn Beors, der d Lohn dr Ungrechtigkeit liebte, 16gregt aba ä Schtrof fir sini Ibatretig: des schtumme Laschttier schwätzt mit Menscheschtimm un wehrt dr Dümmi vum Prophet. 17Des sin Brunne ohni Wassa un Wolke, vum Wirbelwind beutelt, ihr Los isch di dunkelschti Nacht. 18Denn sie schwätze schtolzi Wort, hinda däne nigs isch, un locke durch Unzucht zue d fleischliche Luscht de, de kum gflohe ware däne, de im Irrtum ihr Läbä fihre, 19un vuschpreche ne Fräiheit, obwohl sie selbscht Knecht vum Vuderbe sin. Denn vu wäm jemads ibawunde (bsiegt) isch, däm si Knecht isch scha(er) wore. 20Denn wenn sie durch des Wisse iba unsares Herrn un Heilands Jesus Chrischtus entflohen sin däm Unrat vu d Welt, wäre aba nomol in däm vuschtrickt (gfange) un vu nem ibawunde (bsiegt), dann(dnoh) isch's mit tene am End ärga wore als dvor. 21Denn s wär bessa fir sie gsi, daß sie d Wäg dr Grechtigkeit nit gwißt hädä, als daß sie nen kenne un sich abwende vum heilige Gebot, des ne ge isch. 22An dene het sich erwiese d Wohret vum Schprichwort: Dr Hund frißt wieda, was sa(er) uskotzt het; un: D Sau wälzt sich nohch d Schwemme wieda im Dreck.