1Un ä baar kumme rab vu Judäa un lehre de Breda: Wenn ihr äich nit bschnide len nohch dr Ordnig vum Moses, kenne ihr nit selig wäre. 2Als etze Schtritt(Zwitracht) entschtoht, un Paulus un Barnabas ä nit kleine Händel mit ne hän, ordnet ma a, daß Paulus un Barnabas un ä baar andari vu nene nohch Jerusalem nufzeh solle zue d Aposchtel un Älteschte um der Frog wägä. 3Un sie wäre vu dr Gmeinde gleitet un zen durch Phönizien un Samarien un vuzehle vu d Bekehrig dr Heide un mache dmit alle Breda großi Fräid(Freud). 4Als sie aba nohch Jerusalem kumme, wäre sie vu dr Gmeinde un vu d Aposchtel un vu d Älteschte ufgnumme. Un sie vuzehle, weviel Gott durch sie doe het. 5Do kumme ä baar vu d Partai dr Pharisäer uf, de gläubig wore ware, un sage: Ma mueß sie bschnide un ne sage(gebiete), des Gsetz vum Moses z hebe. 6Do kumme de Aposchtel un di Älteschte zsämme, iba de Sach z berote. 7Als ma sich aba lang gschtritte het, schtoht Petrus uf un sait zue nene: Ihr Männa, liebe Breda, ihr wißt, daß Gott vor langa Ziit unda äich bschtimmt het, daß durch minem Mul (Gosch) de Heide des Wort vum Evangelium ghärt un glaubt hän. 8Un Gott, der de Herze kennt, het`s beziigt un nene d heilige Geischt ge we au uns(us), 9un er het kei Undaschied gmacht zwische uns(us) un däne, nohchdem ma(er) ihri Herze sufa gmacht het durch d Glaube. 10Wurum vusueche ihr denn etze Gott dodurch, daß ihr ä Joch uf des Knick vu d Jinger lege, des nit unsri Vädare noh ma(mir) hän trage kenne? 11Vielmeh glaube ma(mir), durch de Gnade vum Herrn Jesus selig z wäre, ebeso we au de. 12Do schwiegt de ganzi Vusammlig schtill un het Paulus un Barnabas zue ghärt, de vuzehle, we großi Zeiche un Wunda Gott durch sie doe het unda d Heide. 13Dnohch, als sie schwiege, git Jakobus zantwort un sait: Ihr Männa, lebi(liebe) Breda, häre ma(mir) zue! 14Simon het vuzehlt, we Gott zum erschte Mol d Heide gnädig heimgsuecht het, um üs sene ä Volk fir si Name zgwinne. 15Un dzue schtimme de Wort vu d Prophete, we gschriebe schtoht (Amos 9,11.12): " 16Dnohch will i(ich) mich wieda zue nene wende un will de zämmäkäiti Hitte David wieda bäue, un ihr Schutthüfä will i(ich) wieda ufbäue un will sie ufrichte, 17dmit de Mensche, de ibrigbliebe sin, nohch rem Herrn froge, dzue alli Heide, iba de mi Name gnennt isch, sait dr Herr, 18der doet, was vu alters her bekannt isch." 19Drum mein i(ich), daß ma däne vu d Heide, de sich zue Gott umkähre, nit Unroeh mache soll, 20sundern ne vorschriebt, daß sie sich enthalte solle vu Befleckig durch Götze un vu Unzucht un vum Erschtickte un vum Bloet. 21Denn Moses het vu alta Ziit her in alle Schtädt solchi, de nen predige, un wird alli Sabbatdäg in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) gläse. 22Un de Aposchtel un Älteschte bschlosse samt dr ganze Gmeinde, üs ihra Midde Männa üszwähle un mit Paulus un Barnabas nohch Antiochia z schicke, nämlich Judas mit däm Bainame Barsabbas un Silas, angsäheni Männa unda d Breda. 23Un sie gän ä Schriebe in ihri Hand, eso gschriebe: 24Wel ma(mir) ghärt hän, daß ä baar vu d Unsere, däne ma(mir) doch nigs bfohle hän, äich mit Vorschrifte(Lehre) irr gmacht un äiri Seele vuwirrt hän, 25so hän ma(mir), imetig vusammelt, bschlosse, Männa üszuwähle un zue äich z schicke, mit unseri gliebte Breda Barnabas un Paulus, 26Männa, de ihr Läbä igsetzt hän fir d Name unsares Herrn Jesus Chrischtus. 27So hän ma(mir) Judas un Silas gschickt, de äich mündlich desselbe sage(mitteile) wäre. 28Denn`s gfallt däm heilige Geischt un uns(us), äich witer kei Lascht ufzlege als nur di notwendige Sache: 29daß ihr äich enthalte vum Götzeopfa un vum Bloet un vum Erschtickte un vu Unzucht. Wenn ihr äich dvor bwahrt, den ihr recht. Läbä wohl! 30Als ma sie go lo het, kumme sie nohch Antiochia un vusammle d Gmeinde un ibagen d Bref. 31Als sie nen gläse hän, wäre sie iba d Zueschpruch froh. 32Judas aba un Silas, de selba Prophete ware, ermahne de Breda mit viel Wort un schtärke sie. 33 34Un als sie ä Ziitlang dert vuwielt hän, len de Breda sie mit Friede go zue däne, de sie gschickt hän. S gfallt aba Silas, dert z bliebe. 35Paulus un Barnabas aba bliebe in Antiochia, lehre un predige mit viel andere des Wort vum Herrn. 36Nohch ä baar Däg sait Paulus zue Barnabas: Loß uns(us) wieda ufbreche un noh unsari Breda luege in alle Schtädt, in däne ma(mir) des Wort vum Herrn vukindigt hän, we`s um sie schtoht. 37Barnabas aba wot, daß sie au Johannes mit däm Bainame Markus mitnähme. 38Paulus aba hebet (haltet) s nit fir richtig, jemanden mitzneh, der sie in Pamphylien vulo het un nit mit ne ans Gschäft gange war. 39Un sie kumme scharf anenanda, so daß sie sich trenne. Barnabas nimmt Markus mit sich un fahrt nohch Zypern. 40Paulus aba wählte Silas un zeht fort, vu d Breda dr Gnade Gottes bfohle. 41Er zeht aba durch Syrien un Zilizien un schtärkt de Gmeinde.