1Dnohch vuloßt Paulus Athen un kummt nohch Korinth 2un findet ä Jude mit Name Aquila, üs Pontus gebirtig; der war mit sinem Wieb Priszilla kirzlich üs Italien kumme, wel d Kaisa Klaudius alle Jude bpfohle het, Rom z vulo. Zue däne goht Paulus. 3Un wel la(er) des gliche Handwerk het, bliebt er bi nene un schafft mit ne; sie ware nämlich vu Beruef Zeltmacha. 4Un na(er) lehrt in dr Synagoge (Gotteshus) an alle Sabbate un ibaziigt Jude un Grieche. 5Als aba Silas un Timotheus üs Mazedonien kumme, richtet sich Paulus ganz uf de Vukindigung vum Wort un beziigt d Jude, daß Jesus dr Chrischtus isch. 6Als sie aba ufmucke un läschtere(motze), schittelt er d Kleida üs un sait zue nene: Aira Bloet kummt iba aichi Schädel; ohni Schuld gang i(ich) vu etze a zue d Heide. 7Un na(er) macht sich uf vu dert un kummt in des Hus vumä Ma mit Name Titius Justus, vumä Gottesfirchtige; däm si Hus war näbe dr Synagoge (Gotteshus). 8Krispus aba, dr Vorschteha vu d Synagoge (Gotteshus), kummt zum Glaube a d Herrn mit sinem ganze Hus, un au vieli Korinther, de zueghert hä, wäre gläubig un len sich daufe. 9S sait aba dr Herr durch ä Erschinig in dr Nacht zue Paulus: Fircht di nit, sundern schwätz un schwieg nit! 10Denn i(ich) bi mit dir, un nemads soll sich undaschtoh, dir z schade; denn i(ich) ha ä großes Volk in d Schtadt. 11Er bliebt aba ä Johr un sechs Monet dert un lehrt unda ne des Wort Gottes. 12Als aba Gallio Schtadthaltr in Achaja war, mucke de Jude imetig gege Paulus uf un fihre nen vor d Richtaschtuehl 13un sage: Der Mensch ibaredet de Lit, Gott z diene däm Gsetz zwida. 14Als aba Paulus s Mul (d Gosche) ufdoe wot, sait Gallio zue d Jude: Wenn`s um ä Schand (Frevel) odr ä Vubreche goht, ihr Jude, so will i(ich) äich ahäre, we`s recht isch; 15wel`s aba Froge sin iba Lehre un Name un des Gsetz bi äich, so luege ihr selba zue; i(ich) denk, doriba nit Richta z si. 16Un na(er) trieb sie wäg vum Richtaschtuehl. 17Do packt sie alli Sosthenes, d Vorschteha dr Synagoge (Gotteshus), un schle nen vor rem Richtaschtuehl, un Gallio kimmert sich nit drum. 18Paulus aba bliebt noh ä Ziitlang dert. Dnohch nimmt er Abschied vu d Breda un wot nohch Syrien fahre un mit nem Priszilla un Aquila. Zvor het da(er) sich in Kenchreä si Schädel scheren lo, denn na(er) het ä Vuschpreche(Glübde) doe. 19Un sie kumme nohch Ephesus, un er het beidi dert zruck glo; er aba goht in de Synagoge (Gotteshus) un schwätzt mit d Jude. 20Sie bitt nen aba, daß sa(er) längeri Ziit bi nene blieb. Doch er willigt nit i, 21sundern nimmt Abschied vu nene un sait: Will's Gott, so will i(ich) wieda zue äich kumme. Un na(er) fahrt wäg vu Ephesus 22un kummt nohch Cäsarea un goht nuf nohch Jerusalem un gre;ßt d Gmeinde un zeht nab nohch Antiochia. 23Un nohchdem ma(er) ä Ziit lang bliebe war, bricht da(er) wieda uf un zeht nohchänanda durch s galatische Land un Phrygien un schtärkt alli Jinger. 24S kummt aba nohch Ephesus ä Jude mit Name Apollos, üs Alexandria gebirtig, ä Ma der guet schwätze ka un glehrt in dr Schrift isch. 25Der war undawiese im Wäg vum Herrn un schwätzt brennend im Geischt un lehrt richtig vu Jesus, wußt aba nur vu dr Daufi vum Johannes. 26Er fangt a, fräi uff z predige in dr Synagoge (Gotteshus). Als nen Aquila un Priszilla ghärt hän, nähmä sie nen zue sich un lege nem d Wäg Gottes noh gnauer üs. 27Als sa(er) aba nohch Achaja reise wot, schriebe de Breda an d Jinger dert un empfehle ne, nen ufznähme. Un als er derthi kumme war, hilft er däne viel, de gläubig wore ware durch de Gnade. 28Denn na(er) widalegt d Jude arg un vor allene durch d Schrift, daß Jesus dr Chrischtus isch.