1Ihr Herre, was recht un billig isch, des gen d Sklave, un denke, daß au ihr ä Herr im Himmel hän. 2Sin imma im Gebet un wache in nem mit Danksagig! 3Bäte au au fir uns(us), daß Gott uns(us) ä Dire fir des Wort ufdoet un ma(mir) des Gheimnis Chrischti sage kenne, wägä dem i(ich) au in Fessle bi, 4dmit i(ich)`s bekannt mach, we i(ich)`s sage mueß. 5Vuhalte äich wies gegeiba däne, de druße sin, un kauf de Ziit üs. 6Äira Schwätze isch alliziit fründlig un mit Salz gwirzt, daß ihr wißt, we ihr jedem was sage solle. 7We`s um mi schtoht, wird äich alles Tychikus brichte, dr lebä(liebe) Brueda un treue Diena un Mitknecht in däm Herrn, 8der i(ich) drum zue äich schick, daß ihr erfahre(gwahr nämmä), we`s uns(us) goht, un dmit da(er) äiri Herze treschte doet. 9Mit nem schick i(ich) Onesimus, d treue un lebä Brueda, der eina vu Äich isch. Alles, we`s do schtoht, wäre sie äich vuzehle(brichte). 10S greßt äich Aristarch, mi Mitgfangene, un Markus, dr Vetta vum Barnabas - sinetwägä hän ihr scho Wiesung gregt; wenn na(er) zue äich kummt, nämmä nen uf! -, 11un Jesus mit däm Bainame Justus. Vu d Jude sin de ällei mini Mitarbeita am Rich Gottes, un sie sin ma(mir) ä Troscht wore. 12S greßt äich Epaphras, der eina vu Äich isch, ä Knecht Chrischti Jesus, der alliziit in sinene Gebete fir äich ringt, dmit ihr feschtschtehn, ganz guet un voll mit allem, was Gottes Wille isch. 13Ich beziig nem, daß sa(er) viel Meh het um äich un um de in Laodizea un in Doapolis. 14S greßt äich Lukas, dr Dokta, dr Gliebte, un Demas. 15Greße de Breda in Laodizea un de Nympha un de Gmeinde in ihrem Hus. 16Un wenn dr Bref bi äich gläse isch, so sorge dfir, daß sa(er) au in dr Gmeinde vu Laodizea gläse wird un daß ihr au de vu Laodizea läse. 17Un sage däm Archippus: Sieh uf des Amt, des dü gregt hesch in däm Herrn, daß dü`s üsfillsch! 18Mi Größ, vum Paulus, mit d Hand. Denke a mini Fessle! D Gnade isch mit äich!