1Lebi (Liebe) Breda, wenn ä Mensch etwa ä Vehla macht, so helft nem wieda zrecht mit sanftmetigem Geischt, ihr, de ihr geischtlich sin; un lueg uf di selba, daß dü nit au vusuecht wirsch. 2Eina traid vum andere d Lascht, so den ihr des Gsetz Chrischti erfille. 3Denn wenn jemads meinet, er isch ebis, obwohl la(er) doch nigs isch, der bschießt sich selba. 4Jeda aba pref si eignes Gschäft; un dann(dnoh) wird da(er) si Röhm bi sich selbscht ha un nit gegäiba nem andere. 5Denn jeda wird sini eigeni Lascht trage(schleipfe). 6Wer aba undarichtet wird im Wort, der gib däm, der nen undarichtet, Adeil in allem Guete. 7Irre äich nit! Gott losst sich nit scheltte. Denn was dr Mensch sajt, des wird da(er) ernte. 8Wer uf si Fleisch sajt, der wird vum Fleisch des End ernte; wer aba uf d Geischt sajt, der wird vum Geischt des ewige Läbä ernte. 9Len uns(us) aba Guetes doe un nit med wäre; denn zue sinere Ziit wäre ma(mir) au ernte, wenn ma(mir) nit nohchlen. 10Drum, solang ma(mir) noh Ziit hän, len uns(us) Guetes doe jedem, allameischt aba d Glaubens Gnosse. 11Luege, mit we große Buechschtabe i(ich) äich schrieb mit eigena Hand! 12De s Asähe ha wen nohch rem Fleisch, de zwinge äich zue d Bschniedig, nur dmit sie nit um`s Kriiz Chrischti wille vufolgt wäre. 13Denn au sie selba, de sich bschnide losse, hebed des Gsetz nit, sundern sie wen, daß ihr äich bschnide len, dmit sie sich rehme kenne. 14S isch aba wiet vu ma(mir), mi z rehme als ällei vum Kriiz unsares Herrn Jesus Chrischtus, durch den ma(mir) d Welt kriizigt isch un i(ich) d Welt. 15Denn in Chrischtus Jesus gilt nit Bschniedig noh Unbschnittesi ebis, sundern ä näjes(naies) Gschöpf. 16Un alli, de sich nohch däm Mäßschtab richte - Friede un Barmherzigkeit iba sie un iba des Israel Gottes! 17Sunscht mache ma(mir) nemads witer Meh; denn i(ich) schleipf de Molzeiche Jesus a minem Leib (Ranze). 18De Gnade unsares Herrn Jesus Chrischtus isch mit äirem Geischt, lebi Breda! Amen.