1Bliebe fescht in dr Bredalebi (Liebe). 2Gäschtfräi zue si, vugäße nit; denn dodurch hän ä baar ohni`s s Wisse Engel herberge ge. 3Denke a di Gfangene, als wäre na(ihr) Mitgfangeni, un a di Gschundene(Mißhandelte), wel la(ihr) au noh do(im Leib,Ranze) läbä. 4Di Ehe soll in Ehre ghalte wäre bi allene un s Ehebett unbfleckt; denn de Unzichtige un de Ehebrecha wird Gott schtrofe(richte). 5Sin nit geldgierig, un len`s äich guet si a däm, was do isch. Denn dr Herr het gsait (Josua 1,5): "I will di nit vulo un nit vugässä." 6So kenne au ma(mir) getroscht sage: "Dr Herr isch mi Helfa, i(ich) will mi nit firchte; was ka ma(mir) ä Mensch scho adoe?" (Psalm 118,6) 7Denke a äiri Lehra, de äich des Wort Gottes gsait hän; ihr End lueges a un gehn därem(ihrem) Glaube nohch. 8Jesus Chrischtus geschtern un hiit un sela au in Ewigkeit. 9Len äich nit durch manchali un fremdi Lehre umtriebe, denn s isch ä gueti Sach, daß des Herz fescht isch, wel durch Gnade bassiert, nit durch Ässvubote, vu däne de kei Nutze hän, de dmit umgehn. 10Mir hän ä Altar, vu däm z ässä de kei Recht hän, de dr Schtiftshitte diene(deene). 11Denn de Leiba (Ranze) vu d Dierle, dere Bloet durch d Hohenpriester als Sündopfa in des Heilige trage wird, wäre üßahalb vum Laga vubrennt. 12Drum het au Jesus, dmit da(er) des Volk heiligt durch si eignes Bloet, druße vor rem Dor glitte. 13So len uns(us) etze zue nem rüsgoh üs däm Laga un sini Schmach ha(schleipfe). 14Denn ma(mir) hän do kei Schtadt fir imma, sundern de zuekinftige sueche ma(mir). 15So len uns(us) etze durch nen Gott alliziit des Lobopfa bringe, des isch de Frucht dr Lippe, de si Name bekannt mache. 16Guetes z doe un mit andere deile was ma hän, vugäße nit; denn solchi Opfa gfalle Gott. 17Horche uf äire Lehra, denn sie wache iba äiri Seele - un do dfir men sie Antwort ge -, dmit sie des mit Fräid(Freud) den un nit Jomere; denn des wär nit guet fir äich. 18Bäte fir uns(us). Unsa Troscht isch, daß ma(mir) ä guetes Gwisse hän, un ma(mir) wen in alle Sache(Dinge) ä ordentliches Läbä fihre. 19Um so me aba vumahn i(ich) äich, des z doe, dmit i(ich) äich meglichscht bald wiedage wir. 20Der Gott vum Friede aba, d große Schäfa (Hirte) vu d Schof, der unser Herrn Jesus, vu d Dote rufgfihrt het durch des Bloet vum ewige Packt(Abkumme), 21der mach äich tichtig in alle Guete Werk, z doe si Wille, un schafft in uns(us), was nem gfallt, durch Jesus Chrischtus, welem isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen. 22I(Ich) vumahn äich aba, lebi Breda, nähme des Wort dr Vumahnig a; i(ich) ha äich jo nur kurz gschriebe. 23Wißt, daß unsa Brueda Timotheus wieda fräi isch; mit nem will i(ich) äich, wenn na(er) bald kummt, bsueche. 24Greßt alli äiri Lehra un alli Heilige. S greße äich de Breda üs Italie. 25Di Gnade isch mit äich alle!