1D Melchisedek aba war Kenig vu Salem, Priester Gottes vum Hechschte; na(er) goht Abraham entgegä, als sa vum Sieg iba de Kenig zruckkummt, un segnet nen; 2dem git Abraham au d Zehnte vu allem. Eso(Erschtens) heißt da(er) ibasetzt: Kenig dr Grechtigkeit; dann(dnoh) aba au: Kenig vu Salem, des isch: Kenig vum Friede. 3NA(Er) isch ohni Vada (Babbe), ohni Muetter, ohni Stammbäum, un het nit Afang noh End vum Läbä. So glich da(er) däm Bue Gottes un bliebt Priester in Ewigkeit. 4Luege aba, we groß sa isch, däm au Abraham, dr Erzvada, d Zehnte git vum eroberte Guet(Ziig, Sach). 5Zwa hän au de vu d Sehn Levis, de des Priestertum gregt hän, nohch rem Gsetz des Recht, d Zehnte z neh vum Volk, eso vu ihre eigene Breda, wewohl au de vu Abraham abschtamme. 6Sela(Der) aba, sela(der) nit vu ihrem Schtamm war, sela(der) nimmt d Zehnte vu Abraham un segnet den, sela(der) de Vuheißige (Vuschpreche) het. 7Etze isch aba ohni wiedared, daß des Gringere vum Höheren gsegnet wird. 8Un do nähmä d Zehnte schterblichi Mensche, dert aba eina, däm beziige wird, daß sa(er) läbt. 9Un sozsage au Levi isch, sela(der) doch selbscha d Zehnte nimmt, in Abraham mit däm Zehnte bewiese(zeigt, belegt) worde isch. 10Denn na(er) soll sinem Schtammvada jo erscht noh uf d Welt kumme, als Melchisedek däm entgegegoht. 11Wär etze de Vollendig durch des levitische Priestertum kumme - denn unda däm het des Volk des Gsetz gregt -, wozue war`s dann(dnoh) noh nedig, ä andere als Priester nohch dr Ordnig Melchisedeks izsetze, anschtatt eina nohch dr Ordnig Aarons z benennä? 12Denn wenn des Priestertum vuändert wird, dann(dnoh) mueß au des Gsetz vuändert wäre. 13Denn sela(der), vum dem gsait wird, sela(der) isch vu nem andere Schtamm, vu däm ne eina am Altar dient het. 14Denn s isch jo bekannt, daß unsa Herr üs Juda vorgange isch, zue welem Schtamm Moses nigs gsait het vum Priestertum. 15Un noh klara isch`s, wenn, in gliecha Art we Melchisedek, ä andere als Priester igsetzt wird, 16sela(der)`s nit wore isch nohch rem Gsetz vu use gsähne, sundern nohch dr Kraft unzerschterbarem Läbä. 17Denn s wird beziige (Psalm 110,4): "Dü bisch ä Priester in Ewigkeit nohch d Ordnig Melchisedeks." 18Do dmit wird des frehere Gebot ufghobe - wel`s z schwach un nutzlos(unnitz) war; 19denn des Gsetz ka nigs zue d Vollendig bringe -, un igfihrt isch`s ä besseri Hoffnig, durch de ma(mir) uns(us) zue Gott nahe. 20Un des isch bassiert nit ohni Eid. Denn säli sin ohni Eid Priester wore, 21sela(der) aba durch d Eid vu däm, sela(der) zue nem gsait het (Psalm 110,4): "Dr Herr het gschwore, un s wird nen nit greue: Dü bisch ä Priester in Ewigkeit." 22So isch Jesus Ziige(Bürge) vumä viel bessere Bund wore. 23Au sin`s vieli, Priester wore, wel d Dod keine bliebe lo het; 24sela(der) aba het, wel la(er) ewig bliebt, ä unvugängliches Priestertum. 25Drum ka na(er) au fir imma selig mache, de durch nen zue Gott kumme; denn na(er) läbt fir imma un bittet fir sie. 26Denn so ne Hohenpriester mueß ma(mir) au ha, der heilig, unschuldig, unbfleckt, vu d Sinda gschiede un hecha isch als dr Himmel. 27Sela(Er) het`s nit nedig, we säli Hohenpriester, jede Dag zerscht fir di eigene Sinde Opfa darzbringe un dann(dnoh) fir de vum Volk; denn des het da(er) eimol fir allimol doe, als sa(er) sich selbscht gopfert het. 28Denn des Gsetz macht Mensche zue Hohenpriester, de Schwächi a sich hän; des Wort vum Eid aba, des erscht nohch rem Gsetz gsait worde isch, setzt d Bue i, sela(der) ewig läbt un ganz guet isch.