1S het zwar au dr erschte Packt(Abkumme) sini Satzige fir d Gottesdenscht un si irdisches Heiligtum. 2Denn s war dert ufgrichtet de Schtiftshitte: dr vordere Deil, wo d Laichta drin ware un d Disch un de Brot zum aluege, un na(er) heißt des Heilige; 3hinda däm zweite Vorhang aba war der Deil vu d Schtiftshitte, der des Allaheiligschte heißt. 4Dodrin ware des goldene Räuchagfäßli un de Bundeslade, ganz mit Gold ibazoge; in nare ware d goldene Krueg mit däm Himmelsbrot un dr Schtägä(Bengel)vum Aaron, der üsgschla het, un de Blatte(Dafle) vum Packt(Abkumme). 5Obe driba aba ware de Cherubim dr Herrlichkeit, de ibaschatte d Gnadethron. Vu däne Sache isch etzed nit d red. 6Do des alles so igrichtet war, gehn de Priester alliziit in d vordere Deil vu d Schtiftshitte un richte d Gottesdenscht üs. 7In d andere Deil aba goht nur eimol im Johr ällei dr Hohepriester, un des nit ohni Bloet, des sa(er) opfert fir de üs vusähe gmachte Sinde, d eigene un de vum Volk. 8Dmit macht dr heilige Geischt diitlich, daß dr Wäg ins Heilige noh nit uf (zeigt,offenbart) isch, solang dr vordere Deil vu d Schtiftshitte noh do isch; 9sella isch ä Glichnis fir di jetzigi Ziit: s wäre do Gabe un Opfa darbrocht, de im Gwisse sella nit ganz guet mache kenne, sella d Gottesdenscht üsrichtet. 10Des sin nur gwenlichi Satzige iba Ässä un Trinke un vuschiedeni Metode sich zwäsche, de bis zue d Ziit vu nare bessere Ordnig uferlegt sin. 11Chrischtus aba isch kumme als ä Hoherpriester dr zuekinftige Sache durch de greßeri un vollkommeneri Schtiftshitte, de nit mit Händ(Pfode) gmacht isch, des isch: de nit vu der Schöpfig isch. 12Na(Er) isch au nit durch des Bloet vu Böck odr Kälba, sundern durch si eignes Bloet ei fir allimol in des Heiligtum inegange un het ä ewigi Erlesig kauft. 13Denn wenn scho des Bloet vu Böck un Schtierli un d Röß vu d Kueh durch ä weng aschpritze de Vudreckte(Unreine) heiligt, so daß sie vu uße sufa sin, 14um weviel me wird dann(dnoh) des Bloet Christi, der sich selbscht als Opfa ohni Fehl durch d ewige Geischt Gott darbrocht het, unsa Gwisse sufa mache vu d dote Werke, z denä däm lebändige Gott! 15Un drum isch scha(er) au dr Mittla vum näji(naii) Packt(Abkumme), dmit durch si Dod, der gmacht(gschähe) isch zue d Erlesig vu d Ibatretige unda däm erschte Packt(Abkumme), dmit de Bruefene des vuheißene ewige Erbe grege. 16Denn wo ä Teschtament* isch, do mueß dr Dod vu däm gschähe si, der des Teschtament gmacht het. *Das griechische Wort fir «Teschtament(Testament)» un «Packt(Bund)» isch des gliche. 17Denn ä Teschtament kumm erscht in Kraft mit däm Dot; s isch noh nit in Kraft, solang der noh läbt, der`s gmacht het. 18Drum wird au dr erschte Packt(Abkumme) nit ohni Bloet gschtiftet. 19Denn als Moses alli Gebote glich däm Gsetz allem Volk gsait het, nimmt da(er) des Bloet vu Kälba un Böck mit Wassa un Scharlachwulle un Ysop un bspritzt des Boech un alles Volka 20un sait (2. Moses 24,8): "Des isch des Bloet vum Packt(Abkumme), des Gott äich bpfohle het." 21Un de Schtiftshitte un alles Grät fir d Gottesdenscht bspritzt da(er) gnau so mit Bloet a. 22Un s wird schier alles mit Bloet sufa gmacht nohch rem Gsetz, un ohni Bloetvugieße bassiert kei Vugebig. 23Eso meste de Abbilda dr himmlische Sache sufa gmacht wäre; de himmlische Sache selba aba mese besseri Opfa ha als säli. 24Denn Chrischtus isch nit inegange in des Heiligtum, des mit Händ(Pfode) gmacht un nur ä Abbild vum wahre Heiligtum isch, sundern in d Himmel selba, um etzed fir uns(us) vor rem Gsicht(Visasch) Gottes z erschiene; 25au nit, um sich mehrmols z opfare, we d Hohepriester alli Johr mit fremdem Bloet in des Heiligtum goht; 26sunscht het da(er) me(oft) liede mese vum Afang dr Welt a. Etze aba, am End dr Welt, isch scha(er) ei fir allimol erschiene, durch si eignes Opfa de Sinde ufzhebe. 27Un we d Mensche bschtimmt isch, eimol z schterbe, dnohch aba des Gricht: 28so isch au Chrischtus eimol gopfat worde, de Sinde viela wegznähme; zum zweite Mol wird da(er) nit dr Sinde wägä erschiene, sundern däne, de uf nen warte, zum Heil.