1Un etze, ihr Richi: Hiilet un blert iba des Elend, des iba äich kumme wird! 2Aira Richtum isch vufult, äiri Kleida sin vu d Motte vufrässä. 3Aira Gold un Silba isch vuroschtet, un ihr Roscht wird gege äich Zignis ge un wird aicha Fleisch frässä we Fiir. Ihr hän äich Schätz gsammlet in däne letschte Däg! 4Lueg, dr Lohn vu d Arbeita, de aicha Land abgerntet hän, den ihr ne nit ge hän, der brellt, un des Ruefe vu d Schnitta isch kumme vor d Ohre vum Herrn Zebaoth. 5Ihr hän gschlemmt uf Erde un praßt un äiri Herze gmäschtet am Schlachtdag. 6Ihr hän di Grechte vuurdeilt un umbrocht, un na(er) het äich nit widaschtande. 7So sin etze geduldig, lebi Breda, bis zum Kumme vum Herrn. Lueg, dr Bur wartet uf d Frucht vu d Erde un isch däbi geduldig, bis sie gregt d Frehräge un d Schboträge. 8Sin au ihr geduldig un schtärkt äiri Herze; denn des Kumme vum Herrn isch nooch. 9Seufzt nit gegeänanda, lebi Breda, dmit ihr nit grichtet wäre. Lueg, dr Richta schtoht vor d Dire. 10Nähme, lebi Breda, zum Vorbild vum Leide un dr Geduld d Prophete, de gschwätzt hän im Name vum Herrn. 11Lueg, ma(mir) preise selig, de erduldet hän. Vu d Geduld Hiobs hän ihr ghärt un hän gsähne, zue welem End s dr Herr gfihrt het; denn dr Herr isch barmherzig un ä Erbarma. 12Vor ällei Dingen aba, mini Breda, schwört nit, nit bim Himmel noh bi d Erde noh mit nem andere Eid. S isch aba aicha Jo ä Jo un aicha Nei ä Nei, dmit ihr nit ins Gricht kummt. 13Liedet jemads unda äich, der bete; isch jemads guete Muets, der sing Psalme. 14Isch jemads unda äich krank, der ruef zue sich di Älteschte vu d Gmeinde, daß sie iba nem bäte un nen salbe mit El in däm Name vum Herrn. 15Un s Gebet vum Glaube wird däm Kranke helfe, un dr Herr wird nen ufrichte; un wenn na(er) Sinde doe het, wird nem vuge wäre. 16Sage eso änanda äiri Sinde un bäte firenanda, daß ihr gsund wäre. Des Grechte Gebet vumag viel, wenn s gwißlig isch. 17Elia war ä schwache Mensch we ma(mir); un na(er) bätet ä Gebet, daß ses nit rägne soll, un s rägnet nit uf Erde dräi Johr un sechs Monet. 18Un na(er) bätet abamols, un dr Himmel git d Rägä, un d Erde bringt ihri Frucht. 19Lebi (Liebe) Breda, wenn jemads unda äich abirre wird vu dr Wohret un jemads bringt nen zruck, 20der soll wisse: wer d Sinda zruck brocht het vu sinem Irrwäg, der wird sini Seele vum Dod rette un wird vieli Sinde zuedecke.