1Er sait aba au zue d Jinger: S war ä riche Ma, dr het ä Vuwalta; der wird bi nem agschwärzt, er vuschwändet si Hab un Guet. 2Un na(er) losst nen röfä un sait zue nem: Was her i(ich) do vu dir? Gib Antwort iba di Vuwaltig; denn dü kannsch etze nimi Vuwalta si. 3Dr Vuwalta sait bi sich selbscht: Was soll i doe? Mi Herr nimmt ma(mir) s Amt; grabe ka i nit, au schäm i(ich) mi z bettle. 4Ich weiß, was i(ich) doe will, dmit sie mi in ihri Hiisa ufnähmä, wenn i vum Amt wäg wäre. 5Un na(er) reft zue sich de Schuldna vu sinem Herrn, jeda fir sich, un frogt d erschte: Weviel bisch dü minem Herrn schuldig? 6Er sait: Hundat Eima El. Un na(er) sait zue nem: Nimm di Schuldbref, hock di hi un schrib gschwind fuchzig. 7Dnohch frogt er d zweite: Dü aba, weviel bisch dü schuldig? Er sait: Hundat Sack Weize. Un na(er) sait zue nem: Nimm di Schuldbref un schrib achtzig. 8Un dr Herr lobt d untreue Vuwalta, wel er schlau gfeilscht het; denn de Kinda vu d Welt sin unda sich schlaua als de Kinda vum Lecht. 9Un i(ich) sag äich: Mache äich Freunde mit däm ungrechte Mammon, dmit, wenn er z End goht, sie äich ufnähmä in d ewige Hitte. 10Wer im Kleinschte treu isch, dr isch au im Greschte treu; un wer im Kleinschte ungrecht isch, dr isch au im Greschte ungrecht. 11Wenn ihr etze mit däm ungrechte Mammon nit treu sin, wer wird äich des wahre Guet avuträue? 12Un wenn ihr mit däm fremdi Guet nit treu sin, wer wird äich ge, was äich isch? 13Kei Knecht ka zwei Herren diene; entweda er wird d eine hasse un d andere liebe, odr er wird an däm eine hänge un d andere vuachte. Ihr kennt nit Gott diene un däm Mammon. 14Des alles häre d Pharisäer. De ware geldgierig un schelte iba nen. 15Un na(er) sait zue nene: Ihr sin's, de ihr äich selbscht grecht mache vor d Lit; aba Gott kennt äiri Herze; denn was hoch isch bi d Mensche, des isch ä Greuel vor Gott. 16Des Gesetz un de Prophete gehn bis zue Johannes. Vu do a wird des Evangelium vum Rich Gottes predigt, un jeda drängt sich mit Gwalt inä. 17S isch aba lichta, daß Himmel un d Erde vugoh, als daß ä Tipfele vum Gesetz abflegt. 18Wer sich schiedet vu sinem Wieb un hirotet ä anderi, der bricht d Ehe; un wer de vu ihrem Ma Gschiedeni hirotet, der bricht au d Ehe. 19S war aba ä riche Ma, der het Klamotte in Purpur un koschtbare Leine un läbt alli Däg herrlich un in Fräid(Freud). 20S war aba ä Arme mit Name Lazarus, der liet vor sinere Dire voll mit Gschwire 21un wot, sich satt ässä mit däm, was vum Riche Disch abeflegt; dzue kumme au d Hund un leckte sini Gschwire. 22S isch bassiert, daß der Arme schtirbt, un er wird vu d Engel trage in Abrahams Schoß. D riche Ma aba schtirbt au un wird beerdigt. 23Als sa(er) etze in dr Hell war, hebt er sini Auge uf vu sinere Qual un sieht Abraham vu wietem un Lazarus in sinem Schoß. 24Un na(er) reft: Vada (Babbe) Abraham, erbarm di un schick Lazarus, dmit da(er) d Schpitze vu sinem Finga ins Wassa täucht un ma(mir) d Zunge kehlt; denn i(ich) lied Pein in däne Flamme. 25Abraham aba sait: Bedenk, Bue, daß dü di Guetes gregt hesch in dinem Läbä, Lazarus dgege het Beses gregt; etze wird er do treschtet, un dü wirsch gquällt. 26Un dribanüs bschtoht zwische uns(us) un äich ä großi Kluft, daß nemads, der vu do zue äich niba will, derthi kumme ka un au nemads vu dert zue uns(us) riba. 27Do sait da(er): So bitt i(ich) di, Vada (Babbe), daß dü nen schicksch zue minem Vada (Babbe) ins Hus; 28denn i(ich) ha noh fünf Breda, de soll la warne, dmit sie nit au kumme an dän Platz dr Qual. 29Abraham sait: Sie hän Moses un d Prophete; de solle sie häre. 30Er aba sait: Nei, Vada (Babbe) Abraham, sundern wenn eina vu d Dote zue nene goht, so däte sie Buße doe. 31Er sait zue nem: Häre sie Moses un d Prophete nit, so wäre sie sich au nit ibaziige losse, wenn jemads vu d Dote ufschtoh dät.