1Un de ganzi Vusammlig (Bagasch) schtoht uf, un sie fihre nen vor Pilatus 2un fange a, nen z vuklage, un sage: Mir hän gfunde, daß der unsa Volk aufhetzt un vubietet, däm Kaisa Schtiire (Zinsgrosche) z ge, un sait, er isch Chrischtus, ä Kenig. 3Pilatus aba het nen gfrogt un sait: Bisch dü dr Jude Kenig? Er git zantwort nem un sait: Dü saisch`s. 4Pilatus sait zue d Hohenpriester un zum Volk: Ich find kei Schuld a däm Ma. 5Sie aba wäre noh bambliga un sage: Er wiegelt s Volk uf, daß er lehrt do un dert in ganz Judäa, agfange vu Galiläa bis dona. 6Als aba Pilatus des ghärt het, frogt da, ob der Ma üs Galiläa wär. 7Un als er ghärt het, daß sa ä Gvolksma vum Herodes war, schickt da(er) nen zum Herodes, der in däne Däg au in Jerusalem war. 8Als aba Herodes Jesus sieht, freut er sich arg; denn er het nen längscht gerne gsähne; denn er het vu nem ghärt un ghofft, er wird ä Zeiche vu nem säh. 9Un na(er) het nen viel gfrogt. Er aba git zantwort nem nigs. 10D Hohenpriester aba un Schriftglehrti sin däbi gschtande un vuklage nen arg. 11Aba Herodes mit sinene Soldate vuachte un vuschpotte nen, lege nem ä wießes Gwand (Häß) a un schicke nen zruck zum Pilatus. 12Sit däm Dag ware Herodes un Pilatus Freunde; denn dvor ware sie änanda feind. 13Pilatus aba reft d Hohenpriester un d Obere un s Volk zsämme 14un sait zue nene: Ihr hän den Mensch zue ma(mir) brocht als eina, der s Volk ufwiegelt; un luege, i(ich) ha nen vor äich vuhert un ha a däm Mensch kei Schuld gfunde, deretwäge ihr nen aklagt; 15Herodes au nit, denn er het nen uns(us) zruckgschickt. Un lueg, er het nigs doe, was d Dod vudent. 16 17Drum will i(ich) nen schla losse un losge. 18Do brellä sie alli mitänanda: Wäg mit däm, gib uns(us) Barabbas los! 19Der war wägä nem Ufruhr, der in dr Schtadt gschähe war, un wägä nem Mord ins Gfängnis (Loch) gworfe worde. 20Do schwätzt Pilatus abamols uf sie i, wel er Jesus losge wot. 21Sie refe aba: Kriizig, kriizig nen! 22Er aba sait zum dritte Mol zue nene: Was het denn der Beses doe? Ich ha nigs a nem gfunde, was d Dod vudent; drum will i(ich) nen schla losse un losge. 23Aba sie schellte mit großem Gschrei (Geblär) un vulange, daß er kriizigt wird. Un ihr Gschrei (Geblär) nimmt ibahand. 24Un Pilatus urdeilt, daß ihri Bitte erfillt wird, 25un hän den los glo, der wägä Ufruhr un Mord ins Gfängnis (Loch) gworfe worde war, aba Jesus ibagit da ihrem Wille. 26Un als sie nen abfihre, packe sie ä Ma, Simon vu Kyrene, der vum Feld kummt, un lege s Kriiz uf nen, daß er's Jesus nochtrait. 27S goht nem aba ä großi Schar un Wieba nooch, de klage un hiile iba nen. 28Jesus aba drillt sich um zue nene un sait: Ihr Techta vu Jerusalem, hiile nit iba mich, sundern hiile iba äich selbscht un iba äiri Kinda. 29Denn luege, s wird de Ziit kumme, in der ma sage wird: Selig sin de Unfruchtbare un de Leiba (Ranze), de nit uf d Welt brocht hän, un de Buse, de nit zässä ge hän! 30Dann(Dnoh) wäre sie afange, z sage zue d Berge: Flege iba uns(us)! un zue d Higel: Deck uns(us) zue! 31Denn wenn ma des am grene Holz doet, was wird ma am dirre doe? 32S wäre aba au anderi higfihrt, zwei Ibeltäta, daß sie mit nem higrichtet wäre. 33Un als sie kumme an d Platz, der heißt Schädelstätte, kriizige sie nen dert un de Ibeltäta mit nem, eina zue d Rechte un eina zue d Linke. 34Jesus aba sait: Vada (Babbe), vugib bene; denn sie wisse nit, was sie den! Un sie vudeilte sini Kleida un werfe s Los drum. 35Un s Volk schtoht do un luegt zue. Aba de Obere schelte un sage: Er het andere ghulfe; er soll sich selba helfe, isch er dr Chrischtus, dr Üserwählte Gottes. 36So vuschpotte nen au d Soldate, stehn uf un bringe nem Essig 37un sage: Bisch dü dr Jude Kenig, so hilf dir selba! 38S war aba iba nem au ä Ufschrift: Des isch dr Jude Kenig. 39Aba eina vu d Ibeltäta, der am Kriiz hangt, läschtert un sait: Bisch dü nit dr Chrischtus? Hilf dir selbscht un uns(us)! 40Do wiest nen dr andere zrecht un sait: Un dü firchtesch di au nit vor Gott, dr dü doch in gliecha Vudammnis bisch? 41Mir sin s zwar mit Recht, denn ma(mir) gregä, was unsri Tade vudene; der aba het nigs Unrechtes doe. 42Un na(er) sait: Jesus, denk an mi, wenn dü in di Rich kummsch! 43Un Jesus sait zue nem: Gwiß, i(ich) sag da: Hiit wirsch dü mit ma(mir) im Paradies si. 44Un s war scho um d sechste Schtund, un s kummt ä Nacht iba des ganze Land bis zue d ninte Schtund, 45un d Sunne het nit gschiene, un dr Vorhang vum Tempel riß midde entzwei. 46Un Jesus reft lut: Vada (Babbe), i(ich) bfehl mi Geischt in dini Händ(Pfode)! Un als er des gsait het, isch er gschtorbe. 47Als aba dr Hauptma sieht, was do bassiert isch, priest er Gott un sait: Gwiß, der isch ä fromme Mensch gsi! 48Un als alli Lit, de däbi ware un zuegluege, sähn, was do bassiert isch, schlen sie sich an ihri Bruscht un kähre wieda um. 49Do gschtande sin aba alli sini Bekannte vu wietem, au de Wieba, de nem üs Galiläa nohchgange ware, un sähn des alles. 50Un lueg, do war ä Ma mit Name Josef, ä Rotsherr, dr war ä guete, fromme Ma 51un het ihr Rot un ihr Handel nit billigt. Er war üs Arimathäa, ä Schtadt vu d Jude, un het gwartet uf des Rich Gottes. 52Der goht zue Pilatus un bittet um d Leib (Ranze) vu Jesus 53un nimmt nen ab, wickelt nen in ä Lienduech un legt nen in ä Felsegrab, in däm nooch ne jemads gläge het. 54Un s war Rischtdag, un dr Sabbat bricht a. 55S folge aba d Wieba nohch, de mit nem kumme ware üs Galiläa, un bschaute s Grab un we si Leib (Ranze) riglegt wird. 56Sie kähre aba um un mache El un Salbe parrat. Un d Sabbat iba roehe sie nohch rem Gesetz. CAPTION Jesu Uferschtehig /CAPTION