1Zue der Ziit kummt d Kunde vu Jesus vor d Landesfirscht Herodes. 2Un na(er) het gsait zue sinene Lit: Des isch Johannes dr Däufer; er isch vu d Dote ufgschtande, drum doet da(er) solchi Tade. 3Denn Herodes het Johannes packt, gfesselt un in`s Gfängnis (Loch) gworfe wägä dr Herodias, des Wieb vu sinem Brueda Philippus. 4Denn Johannes het zue nem gsait: S isch nit recht, daß dü sie hesch. 5Un na(er) hät nen gern umbrocht, firchtet sich aba vor rem Volk; denn sie hän nen fir ä Prophet ghalte. 6Als aba Herodes si Geburtstag gfiirt het, do tanzt d Dochta vu d Herodias vor nene. Des het däm Herodes guet gfalle. 7Dert het da(er) ihr mit nem Eid vuschproche, er wott ihr ge, was sie fordare doet. 8Un we sie zvor vu ihra Muetter agschtiftet war, het sie gsait: Gib ma(mir) do uf einare Schale d Schädel vum Johannes däm Däufa! 9Un dr Kenig isch trurig gsi; doch wägä däm Eid un dänä, de mit nem z Disch hockt sin, bpfiehlt er, ihr`s z ge, 10un schickt hi un hän Johannes im Gfängnis (Loch) köpft. 11Un si Schädel isch ritrage wore uf einare Schale un däm Maidle ge worde; un sie bringts ihra Muetter. 12Do kumme sini Jinger un nähmä si Leiche un beerdige nen; un sie kumme un vuzehle des Jesus. 13Als des Jesus ghärt het, fahrt er vu dert wäg in nem Boot an ä insami Gegend ällei. Un als d Lit des ghärt hän, gehn sie zue nem z Foeß üs d Schtädt. 14Un Jesus schtiegt üs un als sa sie gsäh het de großi Schar Lit; do jammerts nen, un er heilt ihri Kranke. 15Am Obend aba gehn sini Jinger zue nem un hän gsait: De Gegend isch öd, un d Nacht bricht ri; loß d Lit go, dmit sie in de Derfa (Käffa) go kenne un sich z ässä kaufe. 16Aba Jesus het zue nene gsait: S isch nit nedig, daß sie fortgehn; gen ihr ne z ässä. 17Sie sage zue nem: Mir hän doch nigs als fünf Brot un zwei Fisch. 18Un na(er) het gsait: Hole sie ma(mir) her! 19Un na(er) losst de Lit sich uf`s Gras sitze un nimmt de fünf Brot un de zwei Fisch, luegt ufe zum Himmel, dankt un bricht's un git de Brot d Jinger, un de Jinger gän sie d Lit. 20Un sie ässä alli un wäre satt un sammle uf, was an Brocke ibrigbliebt, zwöelf Kerb voll. 21De aba gässä hän, ware etwa fünfdusig Ma, ohni Wieba un Kinda. 22Un drno trieb Jesus sini Jinger, in`s Boot z schtiege un vor nem nibazfahre, bis sa(er) de Lit go lo het. 23Un als sa(er) des Volk het go losse, schtiegt da(er) ällei uf ä Berg, um z bäte. Un am Obend war er dert ällei. 24Un des Boot war scho wit vum Land wäg un kummt in Not durch d Wellä; denn dr Wind schtod ne entgegä. 25Aba in dr vierte Nachtwache kummt Jesus zue nene un goht uf fem See. 26Un als nen d Jinger sähn uf fem See go, vuschrekä sie un refe: S isch ä Gschpenscht! un brellä vor Angscht. 27Aba gli druf schwätzt Jesus mit ne un het gsait: Sin getroscht, i(ich) bi's; firchte äich nit! 28Petrus aba git zantwort un het gsait: Herr, bisch dü`s, so bfiehl ma(mir), zue da z kumme uf fem Wassa. 29Un na(er) het gsait: Kumm her! Un Petrus schtiegt üs däm Boot un goht uf fem Wassa un kummt uf Jesus zue. 30Als sa(er) aba d schtarke Wind gsäh het, vuschrekt er un fangt a z sinke un brellt: Herr, hilf ma! 31Jesus aba schtreckt gli druf d Hand üs un packt nen un het gsait zue nem: Dü Kleigläubiga, wurum hesch dü zwiefelt? 32Un sie schtiege ins Boot, un dr Wind legt sich. 33De aba im Boot ware, flege vor rem ane un hän gsait: Dü bisch wirklich Gottes Bue! 34Un sie fahre niba un kumme ans Land in Genezareth. 35Un als de Lit an däm Platz Jesus erkenne, schickte sie d Botschaft ringsum in des ganze Land un bringe alli Kranke zue nem 36un bitt nen, daß sie nur d Saum vu sinem Gwand (Häß) berihre derfte. Un alli, de nen berihrt hän, wäre gsund