1Do schwätzt Jesus zum Volk un zue sinene Jinger 2un het gsait: Uf däm Schtuehl vum Moses hocke d Schriftglehrti un Pharisäer. 3Alles drno, was sie äich sage, des den un hebet (haltet); aba nohch ihre Werke sollt ihr nit handle; denn sie sages zwar, dens aba nit. 4Sie binde schwäri un unerträglichi Laschte un lege sie d Lit uf d Schulta; aba sie selbscht wen kei Finga dfir krumm mache. 5Alli ihri Werke aba den sie, dmit sie vu d Lit gsähne wäre. Sie mache ihri Gebetsrieme breit un de Quaschte an ihre Kleida groß. 6Sie hocke gern obena bim Disch un in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) 7un hän's gern, daß sie uf fem Markt greßt un vu d Lit Rabbi gnennt wäre. 8Aba ihr sollt äich nit Rabbi nenne losse; denn eina isch aicha Meischta; ihr aba sin alles Breda. 9Un ihr sollt nemads unda äich Vada (Babbe) nenne uf Erde; denn eina isch aicha Vada (Babbe), der im Himmel isch. 10Un ihr sollt äich nit Lehrer nenne losse; denn eina isch aicha Lehrer: Chrischtus. 11Der greschte unda äich soll aicha Diena si. 12Denn wer sich selbscht hoch gmacht het, der wird niedrig gmacht; un wer sich selbscht niedrig macht, der wird hoch gmacht . 13Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr s Himmelrich zueschleßt vor d Mensche! Ihr gehn nit inä, un de inä wen, len ihr nit inegoh. 14"Weh äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Hiisa vu d Witwe freßt un zum Schien langi Gebete vurichtet! Drum wäre ihr ä um so härteres Urdeil gregä" (vgl. Mk 12,40). 15Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr Land un Meer durchzeht, dmit ihr ä Judengenosse gwinnt; un wenn er's wore isch, macht ihr üs nem ä Kind vu d Hell, doppelt so schlimm we ihr. 16Mai äich, ihr vublendeti Führer, de ihr sage: Wenn eina schwört bi däm Tempel, des gilt nit; wenn aba eina schwört bi däm Gold vum Tempel, der isch bunde. 17Ihr Narre un Blindi! Was isch me: des Gold odr dr Tempel, der des Gold heilig macht? 18Odr: Wenn eina schwört bi däm Altar, des gilt nit; wenn aba eina schwört bi däm Opfa, des druf liet, der isch bunde. 19Ihr Blindi! Was isch me: des Opfa odr dr Altar, der des Opfa heilig macht? 20Drum, wer schwört bi däm Altar, der schwört bi nem un bi allem, was druf liet. 21Un wer schwört bi däm Tempel, der schwört bi nem un bi däm, der drin wohnt. 22Un wer schwört bi däm Himmel, der schwört bi däm Thron Gottes un bi däm, der druf hockt. 23Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Zehnte gen vu Minze, Dill un Kümmel un len des Wichtigschte im Gsetz uf d siete, nämlich des Recht, d Barmherzigkeit un d Glaube! Doch des soll ma doe un jenes nit losse. 24Ihr vublendeti Führer, de ihr Mücke üssiebe den, aba Kamele vuschlucke den! 25Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Becha un Schissle uße reinigt, innen aba sin sie volla Raub un Gier! 26Dü blinde Pharisäer, reinige zerscht s Innere vum Becha, dmit au s Ußere sufa wird! 27Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr sin we di ibatünchte Gräba, de vu uße hübsch ussehn, aba inne sin sie volla Dotebei un luta Unrat! 28So au ihr: vu uße schient ihr vor d Mensch fromm, aba inne sin ihr volla Haichelei un Unrecht. 29Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Prophete Grabmäla bäut un de Gräba vu d Grechte schmückt 30un sage: Hätte ma(mir) zue d Ziit unsera Vädare gläbt, so wäre ma(mir) nit mit ne schuldig wore am Bloet vu d Prophete! 31Dmit beziige ihr vu äich selbscht, daß ihr Kinda dera sin, de d Prophete umbrocht hän. 32Wohlau, macht au ihr des Maß äira Vädare voll! 33Ihr Schlange, ihr Otternbruet! We wen ihr dr höllische Vudammnis entrinne? 34Drum: lueg (gib obacht), i(ich) schick zue äich Prophete un Schriftglehrti; un vu däne den ihr ä baar umbringe un kriizige, un ä baar den ihr üsbeitsche in äire Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un den sie jage vu einare Schtadt zue d andere, 35dmit iba äich kummt all des Grechte Bloet, des vuschittet isch uf d Erde, des Bloet vum Grechte Abel a bis uf des Bloet vum Secharja, vum Bue Berechjas, den ihr umbrocht hän zwische Tempel un Altar. 36Gwiß, i(ich) sag äich: des alles wird iba des Gschlecht kumme. 37Jerusalem, Jerusalem, de dü umbringsch d Prophete un schteinigsch, de zue dir gschickt sin! We me(oft) ha i(ich) dini Kinda vusammle welle, we ä Henne ihri Gigile (Bibile) vusammelt unda ihri Fligel; un ihr hän nit welle! 38lueg (gib obacht), "äira Hus soll äich wescht wäre" (Jeremia 22,5; Psalm 69,26). 39Denn i(ich) sag äich: Ihr den mi vu etzed a nit aluege, bis ihr sage den: Globt isch, der do kummt im Name vum Herrn!