1Am Morge aba hän alli Hohenpriester un d Älteschte vum Volk d bschloße iba Jesus, nen umzbringe, 2un sie hän nen gfesselt, fihre nen ab un ibaantwortete nen däm Schtadthaltr Pilatus. 3Als Judas, der nen vurote het, gsäh het, daß sa(er) zum Dod vuurdeilt war, reut`s nen, un na(er) nimmt de driißig Silberlinge vu d Hohenpriester un Älteschte un git sie zruck 4un het gsait: Ich ha Unrecht doe, daß i(ich) unschuldiges Bloet vurote ha. Sie aba hän gsait: Was goht uns(us) des a? Do lueg dü zue! 5Un na(er) wirft de Silberlinge in d Tempel, goht fort un erhängt sich. 6Aba d Hohenpriester nähmä de Silberlinge un hän gsait: S isch nit recht, daß ma(mir) sie in d Gotteskaschte lege; denn s isch Bluetgeld. 7Sie bschlosse aba, d Töpferacka dvu z kaufe zur Beerdigig fir Fremdi. 8Drum heißt der Acka Bluetacka bis uf d hiitige Dag. 9Do isch itroffe, was gsait isch durch d Prophet Jeremia, der do sait: "Sie hän de driißig Silberlinge gnumme, d Pries fir d Vukaufte, der gschätzt isch bi d Israelite, 10un sie hän des Geld fir d Töpferacka ge, we ma(mir) dr Herr bfohle het" (Jeremia 32,9; Sacharja 11,12.13). 11Jesus aba schtod vor rem Schtadthaltr; un d Schtadthaltr het nen gfrogt un het gsait: Bisch dü d Kenig vu d Jude? Jesus aba het gsait: Dü saisch`s. 12Un als sa(er) vu d Hohenpriester un Älteschte vuklagt isch, git zantwort er nigs. 13Do het Pilatus zue nem gsait: Hersch dü nit, we hert sie di vuklage? 14Un na(er) git zantwort nem nit uf kei einziges Wort, so daß sich d Schtadthaltr arg vuwundret het. 15Zum Fescht aba het d Schtadthaltr de Gwohnet ka, däm Volk ä Gfangene loszge, was fir eina sie wen. 16Sie hän aba zue der Ziit ä brüchtigte Gfangene, der het Jesus Barabbas gheiße. 17Un als sie vusammelt ware, het Pilatus zue nene gsait: Welcha wen ihr? Wela soll i(ich) äich losge, Jesus Barabbas odr Jesus, vum däm gsait wird, er isch dr Chrischtus? 18Denn na(er) het gwüßt, daß sie nen üs Näid ibaantwortet hän. 19Un als sa(er) uf fem Richtaschtuehl hockt, schickt si Wieb zue nem un losst nem sage: Ha dü nigs z schaffe mit däm Grechte; denn i(ich) ha hiit viel glitte im Träum um sinetwägä. 20Aba d Hohenpriester un Älteschte ibaräde s Volk, daß sie um Barabbas bitte, Jesus aba umbringe solle. 21Do fangt d Schtadthaltr a un het gsait zue nene: Welcha wen ihr? Wen vu däne beidi soll i(ich) äich losge? Sie hän gsait: Barabbas! 22Pilatus het zue nene gsait: Was soll i(ich) denn mache mit Jesus, vu däm gsait wird, er isch dr Chrischtus? Sie sage alli: Loß sen kriizige! 23Er aba het gsait: Was het da(er) denn Beses doe? Sie brellä aba noh me: Loß sen kriizige! 24Als aba Pilatus gsäh het, daß sa(er) nigs usgrichtet het, sundern des Gwimmel imma greßa isch, nimmt da(er) Wassa un wäscht sich d Händ(Pfode) vor rem Volk un het gsait: Ich bi unschuldig an sinem Bloet; luege ihr zue! 25Do git zantwort s ganze Volk un het gsait: Si Bloet kummt iba uns(us) un unseri Kinda! 26Do git da(er) ne Barabbas los, aba Jesus losst er üsbeitsche un ibaantwortet nen, daß sa(er) kriizigt wird. 27Do nähmä d Soldate vum Schtatthalta Jesus mit sich in s Prätorium un vusammle di ganzi Abteilige um nen. 28Un zen nen üs un lege nem ä Purpurmantel a 29un flochte ä Dornekrone un hocke sie nem uf d Schädel un gän nem ä Rohr in sini rechti Hand un beugte ihri Knie vor rem un vuschpotte nen un hän gsait: Greßt bisch dü, dr Jude Kenig! 30un schpucke nen a un nähmä s Rohr un schlen dmit si Schädel. 31Un als sie nen gscholte hän, zen sie nem d Mandel üs un zen nem sini Kleida a un fihre nen ab, um nen z kriizige. 32Un als sie rüsgehn, find sie ä Mensch üs Kyrene mit Name Simon; den zwinge sie, daß sa(er) nem si Kriiz trait. 33Un als sie an d Platz kumme mit Name Golgatha, des heißt: Schädelstätte, 34gän sie nem Wi z trinke mit Galle vumischt; un als er's schmeckt, wot da(er) nit trinke. 35Als sie nen aba kriizigt hän, vudeilte sie sini Kleida un werfe s Los drum. 36Un sie hocke do un bwache doet nen. 37Un obe iba sinem Schädel mache sie ä Ufschrift mit d Ursache vu sinem Dod: Des isch Jesus, dr Jude Kenig. 38Un do wäre zwei Raiba (Deb, Vubrecha) mit nem kriizigt, eina zue d Rechte un eina zue d Linke. 39D aba vorbiigehn, läschtere nen un schittle ihri Kepfe 40un hän gsait: Der dü d Tempel abbrichsch un bäusch nen uf in dräi Däg, hilf dir selba, wenn dü Gottes Bue bisch, un schtieg rab vum Kriiz! 41eso schelte au d Hohenpriester mit d Schriftglehrte un Älteschte un hän gsait: 42Andere het da(er) ghulfe un ka sich selba nit helfe. Isch er d Kenig vu Israel, so schtieg er drno vum Kriiz rab. Dann(Dnoh) wen ma(mir) a nen glaube. 43Er het sich uf Gott vulo; der erles nen drno, wenn na(er) Gfalle a nem het; denn na(er) het gsait: Ich bi Gottes Bue. 44Eso schmähe nen au d Raiba (Deb, Vubrecha), de mit nem kriizigt ware. 45Un vu d sechste Schtund a kummt ä Nacht iba s ganze Land bis zue d ninte Schtund. 46Un um di ninti Schtund brellt Jesus lut: Eli, Eli, lama asabtani? des heißt: Mi Gott, mi Gott, wurum hesch dü mi vulo? 47Ä baar aba, de do gschtande sin, als sie des ghärt hän, sage sie: Der rueft nohch Elia. 48Un gli druf lauft eina vu nene, nimmt ä Schwamm un fillt nen mit Essig un schteckt nen uf ä Rohr un git nem z trinke. 49Di andere aba hän gsait: Halt, loß uns(us) luege, ob Elia kummt un nem z helfä! 50Aba Jesus brellt abamols lut un schtirbt. 51Un lueg (gib obacht), dr Vorhang im Tempel vuriß in zwei Schtickli vu obe a bis nab. 52Un d Erde het bebt, un d Felse zerrisse, un d Gräba sin uf gange, un vieli Leiba (Ranze) vu d dote Heilige sin ufgschtande 53un gehn üs d Gräba nohch sinere Uferschtehig un kumme in di heilige Schtadt un erschiene viele. 54Als aba d Hauptma un de mit nem Jesus bwacht hän des Erdbebe sähn un was do so bassiert isch, vuschrekä sie arg un hän gsait: Gwiß, der isch Gottes Bue gsi! 55Un s ware vieli Wieba do, de vu wietem zuegluegt hän; de ware Jesus üs Galiläa nohchgange un hän nem dient; 56unda däne war Maria vu Magdala un Maria, d Muetter vum Jakobus un Josef, un d Muetter vu d Buebä vum Zebedäus. 57Am Obend aba kummt ä riche Ma üs Arimathäa, der heißt Josef un war au ä Jinger Jesus. 58Der goht zue Pilatus un bittet um d Leib (Ranze) Jesus. Do bpfiehlt Pilatus, ma sollen nem ge. 59Un Josef nimmt d Leib (Ranze) un wickelt nen in ä sufares Lienduech 60un legt nen in si eigenes näjes(naies) Grab, des sa(er) in ä Felse het haue losse, un wälzte ä große Schtei (Wackes) vor d Dire vum Grab un goht dvu. 61S ware aba dert Maria vu Magdala un di anderi Maria; de hocke gegeiba vum Grab. 62Am nägschte Dag, der uf d Rischtdag goht, kumme d Hohenpriester mit d Pharisäer zue Pilatus 63un hän gsait: Herr, ma(mir) hän dra denkt, daß der Vufihra gsait het, als sa(er) noh gläbt het: Ich will nohch dräi Däg ufschtoh. 64Drum bfiehl, daß ma des Grab bwache doet bis zum dritte Dag, dmit nit sini Jinger kumme un nen schtähle un zue d Lit sage: Er isch ufgschtande vu d Dote, un dr letschte Lug isch ärga als d erschte. 65Pilatus het zue nene gsait: Do hän ihr d Wache; gehn hi un bwaches, so guet da kennt. 66Sie gehn hi un sichere s Grab mit d Wache un vusiegle d Schtei (Wackes).