1Als sa(er) aba vum Berg rabgoht, goht mit nem ä großi Schar Lit. 2Un lueg (gib obacht), ä Üssätzige kummt rah un flegt vor nem ane un het gsait: Herr, wenn dü willsch, kasch dü mi sufa mache. 3Un Jesus schtreckt d Hand üs, rihrt nen an un het gsait: Ich will's doe; bi sufa! Un gli druf isch scha(er) vu sinem Ussatz sufa gsi. 4Un Jesus het gsait zue nem: Lueg zue, sag`s nemads, sundern gang hi un zeig di däm Prieschta (Pfarra) un opfa de Gabe, de Moses bfohle het, däne zum Ziignis. 5Als aba Jesus nohch Kapernaum nigoht, kunnt ä Hauptma zue nem; der bittet nen 6un het gsait: Herr, mi Knecht liet d Heim un isch glähmt un liedet großi Quale. 7Jesus het gsait zue nem: Ich will kumme un nen gsund mache. 8Dr Hauptma git zantwort un het gsait: Herr, i(ich) bi`s nit wert, daß dü unda mi Dach kummsch, sundern sag nur ei Wort, so wird mi Knecht gsund. 9Denn au i(ich) bi ä Mensch, dr Obrigkeit folgsam, un ha Soldate unda ma(mir); un wenn i(ich) zue nem sag: Gang hi!, so goht da(er); un zue nem andere: Kumm her!, so kummt da; un zue minem Knecht: Doe des!, so doet er's. 10Als des Jesus ghärt het, vuwundret er sich un het gsait zue däne, de nem nochfolgte: Gwiß, i(ich) sag äich: So ä Glaube ha i(ich) in Israel bi keinem gfunde! 11Aba i(ich) sag äich: Vieli wäre kumme vu Oschte un vu Weschte un mit Abraham un Isaak un Jakob im Himmelrich z Disch hocke; 12aba de Kinda vum Rich wäre nüsgworfe in`s Dunkle; do wird si Hiile un Zähneklappere. 13Un Jesus het gsait zue däm Hauptma: Gang hi; dir gschiht, we dü glaubt hesch. Un si Knecht isch gsund wore zue dselbe Schtund. 14Un Jesus kummt in des Hus vum Petrus un als sa gsäh het, daß däm si Schwiegamuetter im Bett liet un Feba het. 15Do packt er ihri Hand, un`s Feba het sie gli vuloße . Un sie schtod uf un dient nem. 16Am Obend aba bringe sie vieli Bsessene zue nem; un na(er) trieb de Geischta üs durch si Wort un macht alli Kranke gsund, 17dmit itreffe doet, was gsait isch durch d Prophet Jesaja, der do sait (Jesaja 53,4): "Er het unsri Schwachheit uf sich gnumme, un unsri Kranket het da(er) trage(gschleipft)." 18Als aba Jesus d Lit um sich gsäh het, bpfiehlt da(er), niba ans andare Ufa z fahre. 19Un s kunnt ä Schriftglehrte dzue un het gsait zue nem: Meischta, i(ich) will dir folge, wohi dü gohsch. 20Jesus sait zue nem: D Füchs hän Gruebe, un d Vegel unda däm Himmel hän Neschta; aba dr Menschebue het nigs, wo na(er) si Schädel hinlege ka. 21Un ä andere unda d Jinger het gsait zue nem: Herr, gschtat ma(mir), daß i(ich) zvor higang un mi Vada (Babbe) ins Grab bring. 22Aba Jesus sait zue nem: Folg dü ma(mir) nohch, un loß di Dote ihri Dote vugrabe(beerdige)! 23Un na(er) schtiegt in`s Boot, un sini Jinger folg nem. 24Un lueg (gib obacht), do kummt ä gwaltige Schturm uf fem See, so daß au s Boot vu d Wellä zuedeckt wird. Er aba schloft. 25Un sie gehn zue nem, weckte nen uf un hän gsait: Herr, hilf, ma(mir) kumme um! 26Do sait da(er) zue nene: Ihr Kleigläubigi, wurum hän ihr so Angscht? Un schtod uf un schelt d Wind un`s Meer. Do isch`s ganz schtill. 27D Mensche aba vuwundrete sich un hän gsait: Was isch des fir ä Ma, daß nem d Wind un`s Meer hörig sin? 28Un na(er) kummt ans andare Ufa in de Gegend vu d Gadarener. Do laufe nem zwei Bsessene entgegä; de kumme üs d Grabhöhle un ware arg gfährlich, so daß nemads uf däre Schtroß go ka. 29Un lueg (gib obacht), sie brellä: Was willsch dü vu uns(us), dü Bue Gottes? Bisch dü herkumme, uns(us) z quäle, bvor s Ziit isch? 30S war aba wiet vu nene ä großi Herde Säue uf dr Weid . 31Do bitte nen di bese Geischta un hän gsait: Willsch dü uns(us) üstriebe, so loß uns(us) in de Herde Säue fahre. 32Un na(er) het gsait: Fahre üs! Do fahre sie üs un fahre in de Säue. Un lueg (gib obacht), de ganzi Herde schtürmt d Schtich abe in d See, un sie vusuffe im Wassa. 33Un de Schäfa (Hirte) haue ab un gehn hi in d Schtadt un vuzehle des allene un we`s d Besessene ergange isch. 34Un lueg (gib obacht), do goht di ganz Schtadt üsä Jesus entgegä. Un als sie nen sähn, bitte sie nen, daß sa(er) ihre Gegend vulosst.