1Un i(ich) sieh ä näji(naii) Himmel un ä näji(naii) Erde; denn dr erschte Himmel un di erschte Erde sin vugange, un des Meer isch nimi. 2Un i(ich) sieh di heilige Schtadt, des näji(naii) Jerusalem, vu Gott üs sem Himmel rabkumme, gmacht we ä gschmückte Bräut fir ihren Ma. 3Un i(ich) ha ghärt ä großi Schtimm vum Thron her, de sait: Lueg do, d Hitte Gottes bi d Mensche! Un na(er) wird bi nene huse, un sie wäre si Volk si, un na(er) selbscht, Gott mit tene, wird ihr Gott si; 4un Gott wird abwische alli Träne vu ihre Auge, un dr Dod wird nimi si, noh Leid noh Gschrei (Geblär) noh Schmerz wird me si; denn des Erschte isch vugange. 5Un der uf fem Thron hockt, sait: Lueg, i(ich) mach alles näi! Un na(er) sait: Schrieb, denn de Wort sin wohr un gwiß! 6Un na(er) sait zue ma(mir): S isch gschähe. Ich bi des A un des O, dr Afang un des End. Ich will däm Durschtige ge vu dr Quelle vum lebändige Wassa umsuscht. 7Wer ibawindet, der wird alles ererben, un i(ich) wäre si Gott si, un na(er) wird mi Bue si. 8De Fäige aba un Ungläubige un Frevla un Mörda un Unzüchtige un Zaubera un Götzediena un alli Vulogene, dere Deil wird in däm Pfuhl si, der mit Fiir un Schwefel brennt; des isch dr zweite Dod. 9Un s kummt zue ma(mir) eina vu d siebä Engel, de de siebä Schale mit d letschte siebä Plage hän, un schwätzt mit ma(mir) un sait: Kumm, i(ich) will dir des Wieb zeigä, d Braut vum Lamm. 10Un na(er) fihrt mi hi im Geischt uf ä große un hohe Berg un zeigt ma(mir) de heilige Schtadt Jerusalem nabkumme üs sem Himmel vu Gott, 11de het d Herrlichkeit Gottes; ihr Lecht war glich däm allaedelschte Schtei (Wackes), nem Jaspis, klar we Kristall; 12sie het ä großi un hohi Muche un het zwöelf Tore un uf d Tore zwöelf Engel un Name druf gschriebe, nämlich de Name vu d zwöelf Schtämm vu d Israelite: 13vu Oschte dräi Tore, vu Norde dräi Tore, vu Süde dräi Tore, vu Weschte dräi Tore. 14Un de Muche vu d Schtadt het zwöelf Grundschtei un uf dene de zwöelf Name vu d zwöelf Aposchtel vum Lamm. 15Un der mit ma(mir) schwätzt, het ä Meßschtab (Zollschtock), ä goldenes Rohr, um de Schtadt z mese un ihri Tore un ihri Muche. 16Un de Schtadt isch viereckig aglegt, un ihri Längi isch so groß we d Breiti. Un na(er) mäßt de Schtadt mit däm Rohr: zwöelfdusig Stadien. D Längi un d Breiti un d Hechi vu d Schtadt sin glich. 17Un na(er) mäßt ihri Muche: hundatvierunvierzig Ellen nohch Menschemaß, des dr Engel baucht het. 18Un ihri Muche war üs Jaspis un d Schtadt üs reinem (sufaren) Gold, glich reinem (sufaren) Glas. 19Un d Grundschtei vu d Muche um de Schtadt ware gschmückt mit allaläi Edelschtei. Dr erschte Grundschtei war ä Jaspis, dr zweite ä Saphir, dr dritte ä Chalzedon, dr vierte ä Smaragd, 20dr fünfte ä Sardonyx, dr sechste ä Sarder, dr siebte ä Chrysolith, dr achte ä Beryll, dr ninte ä Topas, dr zehnte ä Chrysopras, dr elfte ä Hyazinth, dr zwöelfte ä Amethyst. 21Un de zwöelf Tore ware zwöelf Perle, jedes Dor war üs eina einzige Perle, un dr Marktplatz vu d Schtadt war üs reinem (sufaren) Gold we durchschienendes Glas. 22Un i(ich) ha kei Tempel drin gsähne; denn dr Herr, dr allmächtige Gott, isch ihr Tempel, er un des Lamm. 23Un de Schtadt bruuch kei Sunne noh d Mondes, daß sie ihr schiene; denn d Herrlichkeit Gottes laichtet fir sie, un ihr Lecht isch des Lamm. 24Un d Velka wäre wandle in ihrem Lecht; un de Kenig uf d Erde wäre ihri Herrlichkeit in sie bringe. 25Un ihri Tore wäre nit vuschlosse am Däg; denn do wird kei Nacht si. 26Un ma wird de Pracht un d Richtum vu d Velka in sie bringe. 27Un nigs Dreckiges wird inekumme un keina, der Greuel doet un Lege (Schwindle), sundern ällei, de gschriebe schtehn in däm Läbänsboech vum Lamm.