1Un na(er) zeigt ma(mir) ä Schtrom lebändiges Wassa, klar we Kristall, der üsgoht vum Thron Gottes un vum Lamm; 2midde uf fem Platz un uf beidi Siete vum Schtrom Baim vum Läbä, de hän zwöelfmol Fricht, jede Monet bringe sie ihri Frucht, un de Blätta vu d Baim diene zue d Heilig (Gsundheit) vu d Velka. 3Un s wird nigs Vufluechtes me si. Un dr Thron Gottes un vum Lamm wird in dr Schtadt si, un sini Knecht wäre nem diene 4un si Gsicht(Visasch) aluege, un si Name wird an ihra Schtirn si. 5Un s wird kei Nacht me si, un sie bruche kei Lecht au nit Lecht vu d Sunne; denn Gott dr Herr wird sie alaichte, un sie wäre regiere vu Ewigkeit zue Ewigkeit. 6Un na(er) sait zue ma(mir): De Wort sin gwiß un wohr; un dr Herr, dr Gott vum Geischt vu d Prophete, het si Engel gschickt, sinene Knecht zeigä, was bald gschähe mueß. 7Lueg, i(ich) kummt bald. Selig isch, der de Wort vu d Wissagig in däm Boech bwahrt. 8Un i(ich), Johannes, bi s, der des ghärt un gsähne het. Un als ich's ghärt un gsähne ha, fleg i(ich) ane, um azbäte zue d Feß vum Engel, der ma(mir) des zeige het. 9Un na(er) sait zue ma(mir): Doe s nit! Denn i(ich) bi di Mitknecht un dr Mitknecht dina Breda, dr Prophete, un dera, de bwahre de Wort vu däm Boech. Bät Gott a! 10Un na(er) sait zue ma(mir): Vusiegle nit de Wort vu d Wissagig in däm Boech; denn de Ziit isch nohch! 11Wer Beses doet, der doet wietahi Beses, un wer dreckig isch, dr isch wietahi dreckig; aba wer Grecht isch, der ebt wietahi Grechtigkeit, un wer heilig isch, der isch wietahi heilig. 12Lueg, i(ich) kumm bald un mi Lohn mit ma(mir), jedem z ge, we sini Werke sin. 13Ich bi des A un des O, dr Erschte un dr Letschte, dr Afang un des End. 14Selig sin, de ihri Kleida wäsche, daß sie teilhän an däm Baum vum Läbä un zue d Tore inegehn in d Schtadt. 15Druße sin de Hund un de Zaubera un di Unzüchtige un de Mörda un de Götzediena un alli, de s Lege liebe un den. 16Ich, Jesus, ha mi Engel gschickt, äich des z beziige fir d Gmeinde. Ich bi d Wurzle un des Gschlecht David, dr helle Morgeschtern. 17Un dr Geischt un d Braut sage: Kumm! Un wer s härt, der sait: Kumm! Un wer durschtig isch, der kummt; un wer do will, der nihmt des Wassa vum Läbä umsuscht. 18Ich beziig alle, de do häre de Wort vu d Wissagig in däm Boech: Wenn jemads ebis dzuedoet, so wird Gott nem de Plage zuefege lo, de in däm Boech gschriebe schtehn. 19Un wenn jemads ebis wägnimmt vu d Wort vum Boech vu d Wissagig, so wird Gott nem si Adeil wägnähme am Baum vum Läbä un a dr heilige Schtadt, vu däne in däm Boech gschriebe schtehn. 20Des sait, der des beziigt: Sowieso(Jo), i(ich) kumm bald. - Amen, jo, 21D Gnade vum Herrn Jesus isch mit alle!