1Un i(ich) sieh in d rechte Hand vu däm , der uf däm Thron hockt, ä Boech, bschriebe inne un uße, vusieglet mit siebä Siegel. 2Un i(ich) sieh ä schtarken Engel, der reft mit großa Schtimm: Wer isch`s wert, des Boech ufzmache un sini Siegel z breche? 3Un nemads, nit im Himmel noh uf Erde noh unda dr Erde, ka des Boech ufdoe un ineluege. 4Un i(ich) ha arg ghiilt, wel nemads fir wert gfunde wird, des Boech ufzmache un ineluege. 5Un eina vu d Älteschte sait zue ma(mir): Hiil nit! Lueg, s het ibawunde (bsiegt) dr Löwe üs däm Schtamm Juda, d Wurzle David, ufzmache des Boech un sini siebä Siegel. 6Un i(ich) sieh midde zwische däm Thron un d vier Gschtalte un midde unda d Älteschte ä Lamm schtoh, we gschlachtet; s het siebä Herna un siebä Auge, des sin de siebä Geischta Gottes, gschickt in alli Land. 7Un s kummt un nimmt des Boech üs dr rechte Hand vu däm, der uf fem Thron hockt. 8Un als ses des Boech nimmt, do flege de vier Gschtalte un de vieräzwanzig Älteschte ane vor rem Lamm, un jeda het ä Harfe un goldeni Schale voll Räuchawerk, des sin de Gebete vu d Heilige, 9un sie sangen ä näjes(naies) Led: Dü bisch`s wert, z neh des Boech un ufzmache sini Siegel; denn dü bisch gschlachtet un hesch mit dinem Bloet Mensche fir Gott kauft üs ällei Stämm un Schproche un Mensche un Natione 10un hesch sie unsam Gott zue Kenige un Prieschta (Pfarra) gmacht, un sie wäre herrsche uf Erde. 11Un i(ich) sieh, un i(ich) ha ghärt ä Schtimm viela Engel um d Thron un um de Gschtalte un um de Älteschte her, un ihri Zahl war vieldusigmol dusig; 12de sage mit großa Schtimm: Des Lamm, des gschlachtet isch, isch`s wert, z neh Kraft un Richtum un Wisheit un Schtärk un Ehri un Pries un Lob. 13Un jedes Gschepf, des im Himmel isch un uf Erde un unda dr Erde un uf fem Meer un alles, was drin isch, ha i(ich) ghärt sage: Dem, der uf fem Thron hockt, un däm Lamm isch Lob un Ehri un Pries un Gwalt vu Ewigkeit zue Ewigkeit! 14Un de vier Gschtalte sage: Amen! Un de Älteschte flege ane un bäte a.