1Dnohch sieh i(ich) vier Engel schtoh an d vier Ecke vu d Erde, de hebe (halte) de vier Winde dr Erde fescht, dmit kei Wind iba d Erde blost noh iba des Meer noh iba irgendeinen Baum. 2Un i(ich) sieh ä andere Engel ufschtiege vum Ufgang dr Sunne her, der het des Siegel vum lebändige Gott un reft mit großa Schtimm zue d vier Engel, däne Macht ge war, d Erde un däm Meer Schadä z doe: 3Den d Erde un däm Meer un d Baim kei Schadä, bis ma(mir) de Knecht unsares Gottes a ihra Schtirn vusieglet hän. 4Un i(ich) ha ghärt de Zahl dera, de vusieglet wäre: hundatvierävierzigdusig, de vusieglet ware üs ällei Schtämm Israels: 5üs däm Schtamm Juda zwöelfdusig vusiegelti, üs däm Schtamm Ruben zwöelfdusig, üs däm Schtamm Gad zwöelfdusig, 6üs däm Schtamm Asser zwöelfdusig, üs däm Schtamm Naftali zwöelfdusig, üs däm Schtamm Manasse zwöelfdusig, 7üs däm Schtamm Simeon zwöelfdusig, üs däm Schtamm Levi zwöelfdusig, üs däm Schtamm Issachar zwöelfdusig, 8üs däm Schtamm Sebulon zwöelfdusig, üs däm Schtamm Josef zwöelfdusig, üs däm Schtamm Benjamin zwöelfdusig vusiegelti. 9Dnohch sieh i(ich), un lueg, ä großi Schar, de nemads zehle ka, üs ällei Natione un Schtämm un Mensche un Schproche; de gschtande sin vor däm Thron un vor rem Lamm, azogä mit wieße Kleida un mit Palmzwiege in ihre Händ(Pfode), 10un refe mit großa Schtimm: Des Heil isch bi däm, der uf däm Thron hockt, unsam Gott, un däm Lamm! 11Un alli Engel sin rings um d Thron gschtande un um di Älteschte un um de vier Gschtalte un flege ane vor rem Thron uf ihr Visasch (Gsicht) un bäte Gott a 12un sage: Amen, Lob un Ehri un Wisheit un Dank un Pries un Kraft un Schtärk isch unsam Gott vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen. 13Un eina vu d Älteschte fangt a un sait zue ma(mir): Wer sin de, de mit d wieße Kleida azogä sin, un woher sin sie kumme? 14Un i(ich) sag zue nem: Herr, dü weisch`s. Un na(er) sait zue ma(mir): De sin's, de kumme sin üs dr große Trebsal un hän ihri Kleida gwäsche un hän ihri Kleida hell gmacht im Bloet vum Lamm. 15Drum sin sie vor rem Thron Gottes un diene nem Dag un Nacht in sinem Tempel; un der uf däm Thron hockt, wird iba ne huse. 16Sie wäre nimi hunga ha noh durscht; s wird au nit uf fene laschte d Sunne odr irgendeine Hitz; 17denn des Lamm midde uf däm Thron wird sie weide un leite zue d Quelle vum lebändige Wassa, un Gott wird abwische alli Träne vu ihre Auge.