1Un als des Lamm des siebte Siegel ufgmacht het, entschtoht ä Schtilli im Himmel etwa ä halbe Schtund lang. 2Un i(ich) sieh de siebä Engel, de vor Gott schtehn, un dene wäre siebä Päpare ge. 3Un ä andere Engel kummt un kunnt a d Altar un het ä goldenes Räuchagfäß; un däm wird viel Räuchawerk ge, daß sa(er)`s darbringt mit d Gebete vu ällei Heilige uf däm goldene Altar vor rem Thron. 4Un dr Rauch vum Räuchawerk schtiegt mit d Gebete vu d Heilige vu d Hand vum Engel nuf vor Gott. 5Un dr Engel nimmt des Räuchagfäß un fillt`s mit Fiir vum Altar un schittet`s uf d Bode. Un do gschähe Dunnda un Stimme un Blitze un Erdbebe. 6Un de siebä Engel mit d siebä Päpare hän sich parrat gmacht z blose. 7Un d erschte blost in sini Päpere; un s kummt Hagel un Fiir, mit Bloet vumengt, un flegt uf d Erde; un dr dritte Deil dr Erde isch vubrennt, un dr dritte Deil dr Baim isch vubrennt, un alles grene Gras isch vubrennt. 8Un dr zweite Engel blost in sini Päpere; un s flegt ebis we ä große Berg mit Fiir brennend ins Meer, un dr dritte Deil vum Meer wird zue Bloet, 9un dr dritte Deil dr lebändige Viecha im Meer schtirbt, un dr dritte Deil vu d Schiffe wird vunichtet. 10Un dr dritte Engel blost in sini Päpere; un s flegt ä große Schtern vum Himmel, der het brennt we ä Fackle un flegt uf d dritte Deil vu d Wassaflüß un uf d Wassaquelle. 11Un dr Name vum Sterns heißt Wermut. Un dr dritte Deil vum Wassa wird zue Wermut, un vieli Lit schterbe vu däm Wassa, wel s bitta wore war. 12Un dr vierte Engel blost in sini Päpere; un s wird gschla dr dritte Deil vu d Sunne un dr dritte Deil vum Mond un dr dritte Deil vu d Schterne, so daß ihr dritta Deil dunkel wird un d dritte Deil vum Dag so s Lecht nit schient, un in d Nacht gnau so. 13Un i(ich) sieh, un i(ich) ha ghärt, we ä Adla midde durch d Himmel flegt un gsait het mit großa Schtimm: Mai, mai, mai däne, de uf Erde huse wägä dr andere Päpare vu d dräi Engel, de noh blose solle!