1Jedarma isch folgsam dr Obrigkeit, de Gwalt iba nen het. Denn s isch kei Obrigkeit üßa vu Gott; wo aba Obrigkeit isch, de isch vu Gott agordnet. 2Wer sich etze dr Obrigkeit widasetzt, der widaschtrebt(bockt) dr Aordnig Gottes uf; de aba widasshtrebe, zen sich selbscht des Urdeil zue. 3Denn vor däne, de Gwalt hän, mueß ma sich nit firchte wägä guetem, sundern wägä bese Werke. Willsch dü dich aba nit firchte vor dr Obrigkeit, so doe Guetes; so wirsch dü Lob vu ihr gregä. 4Denn sie isch Gottes Dienerin, dir zguet. Doesch dü aba Beses, so fircht di; denn sie trait des Schwert nit umsunscht: sie isch Gottes Dienerin un vollzeht des Schtrofgericht an däm, der Beses doet. 5Drum isch s notwendig, sich undazordne, nit ällei um dr Schtrof, sundern au wägä dem Gwisse. 6Wägä däm vugeldet (heimzahlt) ihr jo au Schtiir (Zinsgrosche); denn sie sin Gottes Diena, uf den Denscht bschtändig bdacht. 7So gen etze jeda, was ihr schuldig sin: Schtiir (Zinsgrosche), däm de Schtiir (Zinsgrosche) kert; Zoll, däm dr Zoll kert; Angscht, däm de Angscht kert; Ehri, däm de Ehri kert. 8Sin nemads ebis schuldig, üßa, daß ihr äich undaänanda liebt (leb hän); denn wer d andere liebt (leb het), der het des Gsetz erfillt. 9Denn was do gsait isch (2. Moses 20,13- 17): "Dü sollsch nit ehebreche; dü sollsch nemads umbringe; dü sollsch nit schtähle; dü sollsch nit alles ha welle", un was do sunscht a Gebote isch, des wird in däm Wort zsämmegfaßt (3. Moses 19,18): "Dü sollsch di Nächschte liebe we dich selba." 10D Lebi (Liebe) den däm Nächschte nigs Beses. So isch etze d Lebi (Liebe) vum Gsetz d Erfüllig. 11Un des den, wel ihr de Ziit wißet da, nämlich daß de Schtund do isch, ufzschtoh vum Schlof, denn unsa Heil isch etzed necha als zue dr Ziit, do ma(mir) gläubig wore sin. 12D Nacht isch vorku, dr Dag aba nooch herkumme. So len uns(us) ablege de Werke vum Dunkle un alege de Waffe vum Lecht. 13Len uns(us) ehrbar läbä we am Dag, nit in Frässä un Sufe, nit in Unzucht un Uswiichs, nit in Hader un Eifasucht; 14sundern zehn a d Herrn Jesus Chrischtus un sorge fir d Leib (Ranze) nit so, daß ihr d Luscht vufalle.