1Anno centesimo septuagesimo secundo, congregavit rex Demetrius exercitum suum, et abiit in Mediam ad contrahenda sibi auxilia, ut expugnaret Tryphonem. 2Et audivit Arsaces rex Persidis et Medi, quia intravit Demetrius confines suos : et misit unum de principibus suis ut comprehenderet eum vivum, et adduceret eum ad se. 3Et abiit, et percussit castra Demetrii : et comprehendit eum, et duxit eum ad Arsacem, et posuit eum in custodiam. 4Et siluit omnis terra Juda omnibus diebus Simonis, et qusivit bona genti su : et placuit illis potestas ejus et gloria ejus omnibus diebus. 5Et cum omni gloria sua accepit Joppen in portum, et fecit introitum in insulis maris. 6Et dilatavit fines gentis su, et obtinuit regionem. 7Et congregavit captivitatem multam, et dominatus est Gazar, et Bethsur, et arci : et abstulit immunditias ex ea, et non erat qui resisteret ei. 8Et unusquisque colebat terram suam cum pace : et terra Juda dabat fructus suos, et ligna camporum fructum suum. 9Seniores in plateis sedebant omnes, et de bonis terr tractabant, et juvenes induebant se gloriam, et stolas belli. 10Et civitatibus tribuebat alimonias, et constituebat eas ut essent vasa munitionis quoadusque nominatum est nomen glori ejus usque ad extremum terr. 11Fecit pacem super terram, et ltatus est Isral ltitia magna. 12Et sedit unusquisque sub vite sua, et sub ficulnea sua : et non erat qui eos terreret. 13Defecit impugnans eos super terram : reges contriti sunt in diebus illis. 14Et confirmavit omnes humiles populi sui, et legem exquisivit, et abstulit omnem iniquum et malum : 15sancta glorificavit, et multiplicavit vasa sanctorum. 16Et auditum est Rom quia defunctus esset Jonathas, et usque in Spartiatas : et contristati sunt valde. 17Ut audierunt autem quod Simon frater ejus factus esset summus sacerdos loco ejus, et ipse obtineret omnem regionem, et civitates in ea, 18scripserunt ad eum in tabulis reis, ut renovarent amicitias et societatem quam fecerant cum Juda et cum Jonatha, fratribus ejus. 19Et lect sunt in conspectu ecclesi in Jerusalem. Et hoc exemplum epistolarum, quas Spartiat miserunt : 20Spartianorum principes et civitates, Simoni sacerdoti magno, et senioribus, et sacerdotibus, et reliquo populo Judorum, fratribus, salutem. 21Legati, qui missi sunt ad populum nostrum, nuntiaverunt nobis de vestra gloria, et honore, ac ltitia : et gavisi sumus in introitu eorum. 22Et scripsimus qu ab eis erant dicta in conciliis populi, sic : Numenius Antiochi, et Antipater Jasonis filius, legati Judorum, venerunt ad nos, renovantes nobiscum amicitiam pristinam. 23Et placuit populo excipere viros gloriose, et ponere exemplum sermonum eorum in segregatis populi libris, ut sit ad memoriam populo Spartiatarum. Exemplum autem horum scripsimus Simoni magno sacerdoti. 24Post hc autem misit Simon Numenium Romam, habentem clypeum aureum magnum, pondo mnarum mille, ad statuendam cum eis societatem.Cum autem audisset populus Romanus 25sermones istos, dixerunt : Quam gratiarum actionem reddemus Simoni, et filiis ejus ? 26restituit enim ipse fratres suos, et expugnavit inimicos Isral ab eis, et statuerunt ei libertatem, et descripserunt in tabulis reis, et posuerunt in titulis in monte Sion. 27Et hoc est exemplum scriptur : Octavadecima die mensis Elul, anno centesimo septuagesimo secundo, anno tertio sub Simone sacerdote magno in Asaramel, 28in conventu magno sacerdotum, et populi, et principum gentis, et seniorum regionis, nota facta sunt hc : quoniam frequenter facta sunt prlia in regione nostra, 29Simon autem Mathathi filius, ex filiis Jarib, et fratres ejus, dederunt se periculo, et restiterunt adversariis gentis su, ut starent sancta ipsorum, et lex : et gloria magna glorificaverunt gentem suam. 30Et congregavit Jonathas gentem suam, et factus est illis sacerdos magnus, et appositus est ad populum suum. 31Et voluerunt inimici eorum calcare et atterere regionem ipsorum, et extendere manus in sancta eorum. 32Tunc restitit Simon, et pugnavit pro gente sua, et erogavit pecunias multas, et armavit viros virtutis gentis su, et dedit illis stipendia : 33et munivit civitates Jud, et Bethsuram, qu erat in finibus Jud, ubi erant arma hostium antea : et posuit illic prsidium viros Judos. 34Et Joppen munivit, qu erat ad mare, et Gazaram, qu est in finibus Azoti, in qua hostes antea habitabant : et collocavit illic Judos, et qucumque apta erant ad correptionem eorum, posuit in eis. 35Et vidit populus actum Simonis, et gloriam quam cogitabat facere genti su, et posuerunt eum ducem suum, et principem sacerdotum, eo quod ipse fecerat hc omnia, et justitiam, et fidem, quam conservavit genti su, et exquisivit omni modo exaltare populum suum. 36Et in diebus ejus prosperatum est in manibus ejus, ut tollerentur gentes de regione ipsorum, et qui in civitate David erant, in Jerusalem in arce, de qua procedebant, et contaminabant omnia qu in circuitu sanctorum sunt, et inferebant plagam magnam castitati : 37et collocavit in ea viros Judos ad tutamentum regionis, et civitatis, et exaltavit muros Jerusalem. 38Et rex Demetrius statuit illi summum sacerdotium. 39Secundum hc fecit eum amicum suum, et glorificavit eum gloria magna. 40Audivit enim quod appellati sunt Judi a Romanis amici, et socii, et fratres, et quia susceperunt legatos Simonis gloriose, 41et quia Judi et sacerdotes eorum consenserunt eum esse ducem suum, et summum sacerdotem in ternum, donec surgat propheta fidelis : 42et ut sit super eos dux, et ut cura esset illi pro sanctis, et ut constitueret prpositos super opera eorum, et super regionem, et super arma, et super prsidia : 43et cura sit illi de sanctis : et ut audiatur ab omnibus, et scribantur in nomine ejus omnes conscriptiones in regione : et ut operiatur purpura et auro : 44et ne liceat ulli ex populo et ex sacerdotibus irritum facere aliquid horum, et contradicere his qu ab eo dicuntur, aut convocare conventum in regione sine ipso, et vestiri purpura, et uti fibula aurea : 45qui autem fecerit extra hc, aut irritum fecerit aliquid horum, reus erit. 46Et complacuit omni populo statuere Simonem, et facere secundum verba ista. 47Et suscepit Simon, et placuit ei ut summo sacerdotio fungeretur, et esset dux et princeps gentis Judorum, et sacerdotum, et presset omnibus. 48Et scripturam istam dixerunt ponere in tabulis reis, et ponere eas in peribolo sanctorum, in loco celebri : 49exemplum autem eorum ponere in rario, ut habeat Simon, et filii ejus.