1Cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam, venerunt Thessalonicam, ubi erat synagoga Judorum. 2Secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos, et per sabbata tria disserebat eis de Scripturis, 3adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati, et resurgere a mortuis : et quia hic est Jesus Christus, quem ego annuntio vobis. 4Et quidam ex eis crediderunt et adjuncti sunt Paulo et Sil : et de colentibus gentilibusque multitudo magna, et mulieres nobiles non pauc. 5Zelantes autem Judi, assumentesque de vulgo viros quosdam malos, et turba facta, concitaverunt civitatem : et assistentes domui Jasonis qurebant eos producere in populum. 6Et cum non invenissent eos, trahebant Jasonem et quosdam fratres ad principes civitatis, clamantes : Quoniam hi qui urbem concitant, et huc venerunt, 7quos suscepit Jason, et hi omnes contra decreta Csaris faciunt, regem alium dicentes esse, Jesum. 8Concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes hc. 9Et accepta satisfactione a Jasone et a ceteris, dimiserunt eos. 10Fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Beram. Qui cum venissent, in synagogam Judorum introierunt. 11Hi autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonic, qui susceperunt verbum cum omni aviditate, quotidie scrutantes Scripturas, si hc ita se haberent. 12Et multi quidem crediderunt ex eis, et mulierum gentilium honestarum, et viri non pauci. 13Cum autem cognovissent in Thessalonica Judi quia et Ber prdicatum est a Paulo verbum Dei, venerunt et illuc commoventes, et turbantes multitudinem. 14Statimque tunc Paulum dimiserunt fratres, ut iret usque ad mare : Silas autem et Timotheus remanserunt ibi. 15Qui autem deducebant Paulum, perduxerunt eum usque Athenas, et accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum ut quam celeriter venirent ad illum, profecti sunt. 16Paulus autem cum Athenis eos exspectaret, incitabatur spiritus ejus in ipso, videns idololatri deditam civitatem. 17Disputabat igitur in synagoga cum Judis et colentibus, et in foro, per omnes dies ad eos qui aderant. 18Quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eo, et quidam dicebant : Quid vult seminiverbius hic dicere ? Alii vero : Novorum dmoniorum videtur annuntiator esse : quia Jesum et resurrectionem annuntiabat eis. 19Et apprehensum eum ad Areopagum duxerunt, dicentes : Possumus scire qu est hc nova, qu a te dicitur, doctrina ? 20nova enim qudam infers auribus nostris : volumus ergo scire quidnam velint hc esse. 21(Athenienses autem omnes, et adven hospites, ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi.) 22Stans autem Paulus in medio Areopagi, ait : Viri Athenienses, per omnia quasi superstitiosiores vos video. 23Prteriens enim, et videns simulacra vestra, inveni et aram in qua scriptum erat : Ignoto Deo. Quod ergo ignorantes colitis, hoc ego annuntio vobis. 24Deus, qui fecit mundum, et omnia qu in eo sunt, hic cli et terr cum sit Dominus, non in manufactis templis habitat, 25nec manibus humanis colitur indigens aliquo, cum ipse det omnibus vitam, et inspirationem, et omnia : 26fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem terr, definiens statuta tempora, et terminos habitationis eorum, 27qurere Deum si forte attrectent eum, aut inveniant, quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum. 28In ipso enim vivimus, et movemur, et sumus : sicut et quidam vestrorum potarum dixerunt : Ipsius enim et genus sumus. 29Genus ergo cum simus Dei, non debemus stimare auro, aut argento, aut lapidi, sculptur artis, et cogitationis hominis, divinum esse simile. 30Et tempora quidem hujus ignoranti despiciens Deus, nunc annuntiat hominibus ut omnes ubique pnitentiam agant, 31eo quod statuit diem in quo judicaturus est orbem in quitate, in viro in quo statuit, fidem prbens omnibus, suscitans eum a mortuis. 32Cum audissent autem resurrectionem mortuorum, quidam quidem irridebant, quidam vero dixerunt : Audiemus te de hoc iterum. 33Sic Paulus exivit de medio eorum. 34Quidam vero viri adhrentes ei, crediderunt : in quibus et Dionysius Areopagita, et mulier nomine Damaris, et alii cum eis.