1[Ne temere quid loquaris,neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo.Deus enim in clo, et tu super terram ;idcirco sint pauci sermones tui. 2Multas curas sequuntur somnia,et in multis sermonibus invenietur stultitia. 3Si quid vovisti Deo,ne moreris reddere :displicet enim ei infidelis et stulta promissio,sed quodcumque voveris redde : 4multoque melius est non vovere,quam post votum promissa non reddere. 5Ne dederis os tuum ut peccare facias carnem tuam,neque dicas coram angelo :Non est providentia :ne forte iratus Deus contra sermones tuosdissipet cuncta opera manuum tuarum. 6Ubi multa sunt somnia,plurim sunt vanitates, et sermones innumeri ;tu vero Deum time.] 7[Si videris calumnias egenorum, et violenta judicia,et subverti justitiam in provincia,non mireris super hoc negotio :quia excelso excelsior est alius,et super hos quoque eminentiores sunt alii ; 8et insuper univers terr rex imperat servienti. 9Avarus non implebitur pecunia,et qui amat divitias fructum non capiet ex eis ;et hoc ergo vanitas. 10Ubi mult sunt opes,multi et qui comedunt eas.Et quid prodest possessori,nisi quod cernit divitias oculis suis ? 11Dulcis est somnus operanti,sive parum sive multum comedat ;saturitas autem divitis non sinit eum dormire.] 12[Est et alia infirmitas pessima quam vidi sub sole :diviti conservat in malum domini sui. 13Pereunt enim in afflictione pessima :generavit filium qui in summa egestate erit. 14Sicut egressus est nudus de utero matris su, sic revertetur,et nihil auferet secum de labore suo. 15Miserabilis prorsus infirmitas :quomodo venit, sic revertetur.Quid ergo prodest ei quod laboravit in ventum ? 16cunctis diebus vit su comedit in tenebris,et in curis multis, et in rumna atque tristitia.] 17[Hoc itaque visum est mihi bonum,ut comedat quis et bibat,et fruatur ltitia ex labore suoquo laboravit ipse sub sole,numero dierum vit suquos dedit ei Deus ;et hc est pars illius. 18Et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam,potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis,et fruatur parte sua, et ltetur de labore suo :hoc est donum Dei. 19Non enim satis recordabitur dierum vit su,eo quod Deus occupet deliciis cor ejus.]