1Et factus est sermo Domini ad me, dicens : 2Fili hominis, pone faciem tuam ad montes Isral, et prophetabis ad eos, 3et dices : [Montes Isral,audite verbum Domini Dei.Hc dicit Dominus Deusmontibus et collibus,rupibus et vallibus :Ecce ego inducam super vos gladium,et disperdam excelsa vestra, 4et demoliar aras vestras,et confringentur simulacra vestra,et dejiciam interfectos vestrosante idola vestra : 5et dabo cadavera filiorum Isralante faciem simulacrorum vestrorum,et dispergam ossa vestracircum aras vestras : 6in omnibus habitationibus vestrisurbes desert erunt,et excelsa demolientur et dissipabuntur :et interibunt ar vestr, et confringentur,et cessabunt idola vestra,et conterentur delubra vestra,et delebuntur opera vestra : 7et cadet interfectus in medio vestri,et scietis quia ego sum Dominus. 8Et relinquam in vobis eosqui fugerint gladium in gentibus,cum dispersero vos in terris : 9et recordabuntur mei liberati vestri in gentibusad quas captivi ducti sunt :quia contrivi cor eorumfornicans et recedens a me,et oculos eorum fornicantes post idola sua :et displicebunt sibimet super malisqu fecerunt in universis abominationibus suis. 10Et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum,ut facerem eis malum hoc. 11Hc dicit Dominus Deus :Percute manum tuamet allide pedem tuum,et dic : Heu ! ad omnes abominationes malorum domus Isral :quia gladio, fame et peste ruituri sunt. 12Qui longe est, peste morietur :qui autem prope, gladio corruet :et qui relictus fuerit et obsessus, fame morietur :et complebo indignationem meam in eis. 13Et scietis quia ego Dominus,cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum,in circuitu ararum vestrarum,in omni colle excelso,et in cunctis summitatibus montium,et subtus omne lignum nemorosum,et subtus universam quercum frondosam,locum ubi accenderunt thura redolentia universis idolis suis. 14Et extendam manum meam super eos :et faciam terram desolatam et destitutam,a deserto Deblatha, in omnibus habitationibus eorum :et scient quia ego Dominus.]