1Vocavit itaque Isaac Jacob, et benedixit eum, prcepitque ei dicens : Noli accipere conjugem de genere Chanaan : 2sed vade, et proficiscere in Mesopotamiam Syri, ad domum Bathuel patris matris tu, et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui. 3Deus autem omnipotens benedicat tibi, et crescere te faciat, atque multiplicet, ut sis in turbas populorum. 4Et det tibi benedictiones Abrah, et semini tuo post te : ut possideas terram peregrinationis tu, quam pollicitus est avo tuo. 5Cumque dimisisset eum Isaac, profectus venit in Mesopotamiam Syri ad Laban filium Bathuel Syri, fratrem Rebecc matris su. 6Videns autem Esau quod benedixisset pater suus Jacob, et misisset eum in Mesopotamiam Syri, ut inde uxorem duceret ; et quod post benedictionem prcepisset ei, dicens : Non accipies uxorem de filiabus Chanaan : 7quodque obediens Jacob parentibus suis isset in Syriam : 8probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus : 9ivit ad Ismalem, et duxit uxorem absque iis, quas prius habebat, Maheleth filiam Ismal filii Abraham, sororem Nabaioth. 10Igitur egressus Jacob de Bersabee, pergebat Haran. 11Cumque venisset ad quemdam locum, et vellet in eo requiescere post solis occubitum, tulit de lapidibus qui jacebant, et supponens capiti suo, dormivit in eodem loco. 12Viditque in somnis scalam stantem super terram, et cacumen illius tangens clum : angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam, 13et Dominum innixum scal dicentem sibi : Ego sum Dominus Deus Abraham patris tui, et Deus Isaac : terram, in qua dormis, tibi dabo et semini tuo. 14Eritque semen tuum quasi pulvis terr : dilataberis ad occidentem, et orientem, et septentrionem, et meridiem : et benedicentur in te et in semine tuo cunct tribus terr. 15Et ero custos tuus quocumque perrexeris, et reducam te in terram hanc : nec dimittam nisi complevero universa qu dixi. 16Cumque evigilasset Jacob de somno, ait : Vere Dominus est in loco isto, et ego nesciebam. 17Pavensque, Quam terribilis est, inquit, locus iste ! non est hic aliud nisi domus Dei, et porta cli. 18Surgens ergo Jacob mane, tulit lapidem quem supposuerat capiti suo, et erexit in titulum, fundens oleum desuper. 19Appellavitque nomen urbis Bethel, qu prius Luza vocabatur. 20Vovit etiam votum, dicens : Si fuerit Deus mecum, et custodierit me in via, per quam ego ambulo, et dederit mihi panem ad vescendum, et vestimentum ad induendum, 21reversusque fuero prospere ad domum patris mei : erit mihi Dominus in Deum, 22et lapis iste, quem erexi in titulum, vocabitur Domus Dei : cunctorumque qu dederis mihi, decimas offeram tibi.