1Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens : 2Loquere filiis Isral, et dices ad eos : Homo qui votum fecerit, et spoponderit Deo animam suam, sub stimatione dabit pretium. 3Si fuerit masculus a vigesimo anno usque ad sexagesimum annum, dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram sanctuarii : 4si mulier, triginta. 5A quinto autem anno usque ad vigesimum, masculus dabit viginti siclos : femina, decem. 6Ab uno mense usque ad annum quintum, pro masculo dabuntur quinque sicli : pro femina, tres. 7Sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos : femina, decem. 8Si pauper fuerit, et stimationem reddere non valebit, stabit coram sacerdote : et quantum ille stimaverit, et viderit eum posse reddere, tantum dabit. 9Animal autem, quod immolari potest Domino, si quis voverit, sanctum erit, 10et mutari non poterit, id est, nec melius malo, nec pejus bono : quod si mutaverit, et ipsum quod mutatum est, et illud pro quo mutatum est, consecratum erit Domino. 11Animal immundum, quod immolari Domino non potest, si quis voverit, adducetur ante sacerdotem : 12qui judicans utrum bonum an malum sit, statuet pretium. 13Quod si dare voluerit is qui offert, addet supra stimationem quintam partem. 14Homo si voverit domum suam, et sanctificaverit Domino, considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit, et juxta pretium, quod ab eo fuerit constitutum, venundabitur : 15sin autem ille qui voverat, voluerit redimere eam, dabit quintam partem stimationis supra, et habebit domum. 16Quod si agrum possessionis su voverit, et consecraverit Domino, juxta mensuram sementis stimabitur pretium : si triginta modiis hordei seritur terra, quinquaginta siclis venundetur argenti. 17Si statim ab anno incipientis jubili voverit agrum, quanto valere potest, tanto stimabitur. 18Sin autem post aliquantum temporis, supputabit sacerdos pecuniam juxta annorum, qui reliqui sunt, numerum usque ad jubilum, et detrahetur ex pretio. 19Quod si voluerit redimere agrum ille qui voverat, addet quintam partem stimat pecuni, et possidebit eum. 20Sin autem noluerit redimere, sed alteri cuilibet fuerit venundatus, ultra eum qui voverat redimere non poterit. 21Quia cum jubili venerit dies, sanctificatus erit Domino, et possessio consecrata ad jus pertinet sacerdotum. 22Si ager emptus est, et non de possessione majorum sanctificatus fuerit Domino, 23supputabit sacerdos juxta annorum numerum usque ad jubilum, pretium : et dabit ille qui voverat eum, Domino. 24In jubilo autem revertetur ad priorem dominum, qui vendiderat eum, et habuerat in sorte possessionis su. 25Omnis stimatio siclo sanctuarii ponderabitur. Siclus viginti obolos habet. 26Primogenita, qu ad Dominum pertinent, nemo sanctificare poterit et vovere : sive bos, sive ovis fuerit, Domini sunt. 27Quod si immundum est animal, redimet qui obtulit, juxta stimationem tuam, et addet quintam partem pretii : si redimere noluerit, vendetur alteri quantocumque a te fuerit stimatum. 28Omne quod Domino consecratur, sive homo fuerit, sive animal, sive ager, non vendetur, nec redimi poterit. Quidquid semel fuerit consecratum, Sanctum sanctorum erit Domino : 29et omnis consecratio, qu offertur ab homine, non redimetur, sed morte morietur. 30Omnes decim terr, sive de frugibus, sive de pomis arborum, Domini sunt, et illi sanctificantur. 31Si quis autem voluerit redimere decimas suas, addet quintam partem earum. 32Omnium decimarum bovis et ovis et capr, qu sub pastoris virga transeunt, quidquid decimum venerit, sanctificabitur Domino. 33Non eligetur nec bonum nec malum, nec altero commutabitur, si quis mutaverit : et quod mutatum est, et pro quo mutatum est, sanctificabitur Domino, et non redimetur. 34Hc sunt prcepta, qu mandavit Dominus Moysi ad filios Isral in monte Sinai.