1[Sapientia dificavit sibi domum :excidit columnas septem. 2Immolavit victimas suas, miscuit vinum,et proposuit mensam suam. 3Misit ancillas suas ut vocarentad arcem et ad mnia civitatis. 4Si quis est parvulus, veniat ad me.Et insipientibus locuta est : 5Venite, comedite panem meum,et bibite vinum quod miscui vobis. 6Relinquite infantiam, et vivite,et ambulate per vias prudenti.] 7[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit,et qui arguit impium, sibi maculam generat. 8Noli arguere derisorem, ne oderit te :argue sapientem, et diliget te. 9Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia ;doce justum, et festinabit accipere. 10Principium sapienti timor Domini,et scientia sanctorum prudentia. 11Per me enim multiplicabuntur dies tui,et addentur tibi anni vit. 12Si sapiens fueris, tibimetipsi eris ;si autem illusor, solus portabis malum.] 13[Mulier stulta et clamosa,plenaque illecebris, et nihil omnino sciens, 14sedit in foribus domus su,super sellam in excelso urbis loco, 15ut vocaret transeuntes per viam,et pergentes itinere suo : 16Qui est parvulus declinet ad me.Et vecordi locuta est : 17Aqu furtiv dulciores sunt,et panis absconditus suavior. 18Et ignoravit quod ibi sint gigantes,et in profundis inferni conviv ejus.]