1In finem. Psalmus David. 2[Eripe me, Domine, ab homine malo ;a viro iniquo eripe me. 3Qui cogitaverunt iniquitates in corde,tota die constituebant prlia. 4Acuerunt linguas suas sicut serpentis ;venenum aspidum sub labiis eorum. 5Custodi me, Domine, de manu peccatoris,et ab hominibus iniquis eripe me.Qui cogitaverunt supplantare gressus meos : 6absconderunt superbi laqueum mihi.Et funes extenderunt in laqueum ;juxta iter, scandalum posuerunt mihi. 7Dixi Domino : Deus meus es tu ;exaudi, Domine, vocem deprecationis me. 8Domine, Domine, virtus salutis me,obumbrasti super caput meum in die belli. 9Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori :cogitaverunt contra me ;ne derelinquas me, ne forte exaltentur. 10Caput circuitus eorum :labor labiorum ipsorum operiet eos. 11Cadent super eos carbones ;in ignem dejicies eos :in miseriis non subsistent. 12Vir linguosus non dirigetur in terra ;virum injustum mala capient in interitu. 13Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis,et vindictam pauperum. 14Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo,et habitabunt recti cum vultu tuo.]