1In finem, in carminibus. Intellectus David, 2cum venissent Ziphi, et dixissent ad Saul : Nonne David absconditus est apud nos ? 3[Deus, in nomine tuo salvum me fac,et in virtute tua judica me. 4Deus, exaudi orationem meam ;auribus percipe verba oris mei. 5Quoniam alieni insurrexerunt adversum me,et fortes qusierunt animam meam,et non proposuerunt Deum ante conspectum suum. 6Ecce enim Deus adjuvat me,et Dominus susceptor est anim me. 7Averte mala inimicis meis ;et in veritate tua disperde illos. 8Voluntarie sacrificabo tibi,et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est. 9Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me,et super inimicos meos despexit oculus meus.]