1In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, cum fugeret a facie Saul in speluncam. 2[Miserere mei, Deus, miserere mei,quoniam in te confidit anima mea.Et in umbra alarum tuarum sperabo,donec transeat iniquitas. 3Clamabo ad Deum altissimum,Deum qui benefecit mihi. 4Misit de clo, et liberavit me ;dedit in opprobrium conculcantes me.Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam, 5et eripuit animam meam de medio catulorum leonum.Dormivi conturbatus.Filii hominum dentes eorum arma et sagitt,et lingua eorum gladius acutus. 6Exaltare super clos, Deus,et in omnem terram gloria tua. 7Laqueum paraverunt pedibus meis,et incurvaverunt animam meam.Foderunt ante faciem meam foveam,et inciderunt in eam. 8Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum ;cantabo, et psalmum dicam. 9Exsurge, gloria mea ;exsurge, psalterium et cithara :exsurgam diluculo. 10Confitebor tibi in populis, Domine,et psalmum dicam tibi in gentibus : 11quoniam magnificata est usque ad clos misericordia tua,et usque ad nubes veritas tua. 12Exaltare super clos, Deus,et super omnem terram gloria tua.]