1Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahit. 2[Domine, Deus salutis me,in die clamavi et nocte coram te. 3Intret in conspectu tuo oratio mea,inclina aurem tuam ad precem meam. 4Quia repleta est malis anima mea,et vita mea inferno appropinquavit. 5stimatus sum cum descendentibus in lacum,factus sum sicut homo sine adjutorio, 6inter mortuos liber ;sicut vulnerati dormientes in sepulchris,quorum non es memor amplius,et ipsi de manu tua repulsi sunt. 7Posuerunt me in lacu inferiori,in tenebrosis, et in umbra mortis. 8Super me confirmatus est furor tuus,et omnes fluctus tuos induxisti super me. 9Longe fecisti notos meos a me ;posuerunt me abominationem sibi.Traditus sum, et non egrediebar ; 10oculi mei languerunt pr inopia.Clamavi ad te, Domine, tota die ;expandi ad te manus meas. 11Numquid mortuis facies mirabilia ?aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ? 12Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam,et veritatem tuam in perditione ? 13Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ?et justitia tua in terra oblivionis ? 14Et ego ad te, Domine, clamavi,et mane oratio mea prveniet te. 15Ut quid, Domine, repellis orationem meam ;avertis faciem tuam a me ? 16Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ;exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. 17In me transierunt ir tu,et terrores tui conturbaverunt me : 18circumdederunt me sicut aqua tota die ;circumdederunt me simul. 19Elongasti a me amicum et proximum,et notos meos a miseria.]