1Tunc respondit Tobias patri suo, et dixit : Omnia qucumque prcepisti mihi faciam, pater. 2Quomodo autem pecuniam hanc requiram, ignoro : ille me nescit, et ego eum ignoro : quod signum dabo ei ? sed neque viam per quam pergatur illuc aliquando cognovi. 3Tunc pater suus respondit illi, et dixit : Chirographum quidem illius penes me habeo : quod dum illi ostenderis, statim restituet. 4Sed perge nunc, et inquire tibi aliquem fidelem virum, qui eat tecum salva mercede sua, ut dum adhuc vivo, recipias eam. 5Tunc egressus Tobias, invenit juvenem splendidum stantem prcinctum, et quasi paratum ad ambulandum. 6Et ignorans quod angelus Dei esset, salutavit eum, et dixit : Unde te habemus, bone juvenis ? 7At ille respondit : Ex filiis Isral. Et Tobias dixit ei : Nosti viam qu ducit in regionem Medorum ? 8Cui respondit : Novi : et omnia itinera ejus frequenter ambulavi, et mansi apud Gabelum fratrem nostrum, qui moratur in Rages civitate Medorum, qu posita est in monte Ecbatanis. 9Cui Tobias ait : Sustine me obsecro, donec hc ipsa nuntiem patri meo. 10Tunc ingressus Tobias, indicavit universa hc patri suo. Super qu admiratus pater, rogavit ut introiret ad eum. 11Ingressus itaque salutavit eum, et dixit : Gaudium tibi sit semper. 12Et ait Tobias : Quale gaudium mihi erit, qui in tenebris sedeo, et lumen cli non video ? 13Cui ait juvenis : Forti animo esto : in proximo est ut a Deo cureris. 14Dixit itaque illi Tobias : Numquid poteris perducere filium meum ad Gabelum in Rages civitatem Medorum ? et cum redieris, restituam tibi mercedem tuam. 15Et dixit ei angelus : Ego ducam, et reducam eum ad te. 16Cui Tobias respondit : Rogo te, indica mihi de qua domo aut de qua tribu es tu. 17Cui Raphal angelus dixit : Genus quris mercenarii, an ipsum mercenarium qui cum filio tuo eat ? 18sed ne forte sollicitum te reddam, ego sum Azarias Anani magni filius. 19Et Tobias respondit : Ex magno genere es tu. Sed peto ne irascaris quod voluerim cognoscere genus tuum. 20Dixit autem illi angelus : Ego sanum ducam, et sanum tibi reducam filium tuum. 21Respondens autem Tobias, ait : Bene ambuletis, et sit Deus in itinere vestro, et angelus ejus comitetur vobiscum. 22Tunc paratis omnibus qu erant in via portanda, fecit Tobias vale patri suo et matri su, et ambulaverunt ambo simul. 23Cumque profecti essent, cpit mater ejus flere, et dicere : Baculum senectutis nostr tulisti, et transmisisti a nobis. 24Numquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum : 25sufficiebat enim nobis paupertas nostra, ut divitias computaremus hoc, quod videbamus filium nostrum. 26Dixitque ei Tobias : Noli flere : salvus perveniet filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt illum. 27Credo enim quod angelus Dei bonus comitetur ei, et bene disponat omnia qu circa eum geruntur, ita ut cum gaudio revertatur ad nos. 28Ad hanc vocem cessavit mater ejus flere, et tacuit.