1De cetero ergo, fratres, rogamus vos et obsecramus in Domino Iesu, ut - quemadmodum accepistis a nobis quomodo vos oporteat ambulare et placere Deo, sicut et ambulatis - ut abundetis magis. 2Scitis enim, quae praecepta dederimus vobis per Dominum Iesum. 3Haec est enim voluntas Dei, sanctificatio vestra, 4ut abstineatis a fornicatione; ut sciat unusquisque vestrum suum vas possidere in sanctificatione et honore, 5non in passione desiderii, sicut et gentes, quae ignorant Deum; 6ut ne quis supergrediatur neque circumveniat in negotio fratrem suum, quoniam vindex est Dominus de his omnibus, sicut et praediximus vobis et testificati sumus. 7Non enim vocavit nos Deus in immunditiam sed in sanctificationem. 8Itaque, qui spernit, non hominem spernit sed Deum, qui etiam dat Spiritum suum Sanctum in vos. 9De caritate autem fraternitatis non necesse habetis, ut vobis scribam; ipsi enim vos a Deo edocti estis, ut diligatis invicem; 10etenim facitis illud in omnes fratres in universa Macedonia. Rogamus autem vos, fratres, ut abundetis magis; 11et operam detis, ut quieti sitis et ut vestrum negotium agatis et operemini manibus vestris, sicut praecipimus vobis; 12ut honeste ambuletis ad eos, qui foris sunt, et nullius aliquid desideretis. 13Nolumus autem vos ignorare, fratres, de dormientibus, ut non contristemini sicut et ceteri, qui spem non habent. 14Si enim credimus quod Iesus mortuus est et resurrexit, ita et Deus eos, qui dormierunt, per Iesum adducet cum eo. 15Hoc enim vobis dicimus in verbo Domini, quia nos, qui vivimus, qui relinquimur in adventum Domini, non praeveniemus eos, qui dormierunt; 16quoniam ipse Dominus in iussu, in voce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo, et mortui, qui in Christo sunt, resurgent primi; 17deinde nos, qui vivimus, qui relinquimur, simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Domino in aera, et sic semper cum Domino erimus. 18Itaque consolamini invicem in verbis istis.