1Fili mi, custodi sermones meoset praecepta mea reconde tibi. 2Serva mandata mea et vives,et legem meam quasi pupillam oculi tui. 3Liga ea in digitis tuis,scribe illa in tabulis cordis tui. 4Dic sapientiae: " Soror mea es "et prudentiam voca Amicam, 5ut custodiat te a muliere extraneaet ab aliena, quae verba sua dulcia facit. 6De fenestra enim domus meaeper cancellos prospexi 7et video inter parvulos;considero inter filios vecordem iuvenem, 8qui transit per plateam iuxta angulumet prope viam domus illius graditur 9in obscuro advesperascente die,in mediis tenebris et caligine. 10Et ecce, occurrit illi mulier ornatu meretricio,cauta corde, garrula et rebellans, 11quietis impatiensnec valens in domo consistere pedibus suis: 12nunc foris, nunc in plateiset iuxta angulos insidians. 13Apprehensumque deosculatur iuvenemet procaci vultu blanditur dicens: 14" Victimas pro salute vovi,hodie reddidi vota mea; 15idcirco egressa sum in occursum tuumdesiderans te videre et repperi. 16Stragulatis vestibus lectulum meum stravi,linteis pictis ex Aegypto; 17aspersi cubile meum myrrhaet aloe et cinnamomo. 18Veni, inebriemur voluptatibus,usque mane fruamur amoribus. 19Non est enim vir in domo sua;abiit via longissima, 20sacculum pecuniae secum tulit,in die plenae lunae reversurus est in domum suam ". 21Irretivit eum multis sermonibuset blanditiis labiorum protraxit illum. 22Stultus eam sequitur quasi bos ductus ad victimam,sicut irretitur vinculo cervus, 23donec transfigat sagitta iecur eius;velut si avis festinet ad laqueumet nescit quod de periculo animae illius agitur. 24Nunc ergo, fili mi, audi meet attende verbis oris mei. 25Ne abstrahatur in viis illius mens tua,neque decipiaris semitis eius. 26Multos enim vulneratos deiecit,et fortissimi quique interfecti sunt ab ea: 27viae inferi domus eiuspenetrantes in interiora mortis.