1Infirmum autem in fide assumite, non in disceptatio nibus cogitationum. 2Alius enim credit manducare omnia; qui autem infirmus est, holus manducat. 3Is qui manducat, non manducantem non spernat; et, qui non manducat, manducantem non iudicet, Deus enim illum assumpsit. 4Tu quis es, qui iudices alienum servum? Suo domino stat aut cadit; stabit autem, potens est enim Dominus statuere illum. 5Nam alius iudicat inter diem et diem, alius iudicat omnem diem; unusquisque in suo sensu abundet. 6Qui sapit diem, Domino sapit; et, qui manducat, Domino manducat, gratias enim agit Deo; et, qui non manducat, Domino non manducat et gratias agit Deo. 7Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur; 8sive enim vivimus, Domino vivimus, sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus. 9In hoc enim Christus et mortuus est et vixit, ut et mortuorum et vivorum dominetur. 10Tu autem, quid iudicas fratrem tuum? Aut tu, quare spernis fratrem tuum? Omnes enim stabimus ante tribunal Dei; 11scriptum est enim: Vivo ego, dicit Dominus,mihi flectetur omne genu,et omnis lingua confitebitur Deo ". 12Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo. 13Non ergo amplius invicem iudicemus, sed hoc iudicate magis, ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum. 14Scio et certus sum in Domino Iesu, quia nihil commune per seipsum, nisi ei, qui existimat quid commune esse, illi commune est. 15Si enim propter cibum frater tuus contristatur, iam non secundum caritatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est! 16Non ergo blasphemetur bonum vestrum! 17Non est enim regnum Dei esca et potus, sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto; 18qui enim in hoc servit Christo, placet Deo et probatus est hominibus. 19Itaque, quae pacis sunt, sectemur et quae aedificationis sunt in invicem. 20Noli propter escam destruere opus Dei! Omnia quidem munda sunt, sed malum est homini, qui per offendiculum manducat. 21Bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque id, in quo frater tuus offendit. 22Tu, quam fidem habes, penes temetipsum habe coram Deo. Beatus, qui non iudicat semetipsum in eo quod probat. 23Qui autem discernit si manducaverit, damnatus est, quia non ex fide; omne autem, quod non ex fide, peccatum est.