1Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała. 2Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza. 3Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich. 4Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa. 5Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby. 6Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża. 7Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie; 8Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach; 9Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego. 10Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich. 11Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego. 12Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego. 13Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie. 14On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię. 15On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego. 16On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje. 17Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi? 18Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody. 19Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi. 20Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.